W drodze do sanatorium

Od poniedziałkowego popołudnia jestem w trasie. Jadę do sanatorium w Gdańsku z popasem w Elblągu. Torebka, mała walizka i pakowny plecak dzielnie mi towarzyszą. Wypchane są po brzegi. Sytuację zapięcia bagaży uratowała moja umiejętność pakowania się i worek próżniowy. Dzięki niemu moje swetrzyska i insze ubranka słusznych rozmiarów zajęły mniej miejsca w walizce. Cudny wynalazek, mówię Wam!

W związku z tym, że do końca października będę poza domem na kuracjach sanatoryjnych, na blogu prawdopodobnie będzie mniej się działo. Znacznie mniej ze względu na mój brak czasu (w planach "trochę" pracy zawodowej) i problemy z netem na miejscu, o których już wiem. A i rzadziej będę gościć na Waszych blogach. Z góry wybaczcie!

Czaromarownik jest ustawiony. Recenzje mogą być krótsze i w mniejszej ilości, ale postaram się, żeby były. Jakby nie było mam chyba 3 zaległe posty… ups! A może mnie psiapsiółka Wena odnajdzie w Gdańsku Sobieszewie i coś pisnę? Kto wie…!

Na razie przede mną wiele kilometrów w autobusach i pociągach oraz wiele nowego w tymczasowym domu. Pozdrawiam z trasy!