Igrać z ogniem

Autor: Nora Roberts

Tytuł: Lasy w płomieniach

Tłumaczenie: Katarzyna Malita

Wydawnictwo: Świat Książki

Liczba stron: 400
Oprawa: twarda
Data wydania: 2012

ISBN: 978-83-7943-421-3

Rowan Tripp, co roku latem walcząc z pożarami lasów w Montanie, czuje, że jest tam, gdzie powinna. Jako członek elitarnej grupy strażaków spadochroniarzy spełnia się w tym, co robi, i nie szuka mniej ryzykownego pomysłu na życie. Nie zmienia tego nawet śmierć przyjaciela podczas jednej z akcji. Ale to dopiero początek tragicznych wydarzeń. Teraz skoczkowie muszą stawić czoło mordercy. Kim jest? Dlaczego zabija? Kto będzie następny? Policja długo nie znajduje odpowiedzi, a podejrzanych i ofiar przybywa. Tymczasem Rowan w obliczu niebezpieczeństwa zaczyna odkrywać, że oprócz pracy szczęście dać jej może także miłość. Barwne opisy walki z ogniem, mroczna atmosfera zagrożenia oraz podszyte ciepłem i humorem wątki miłosne czynią z tej książki Nory Roberts fascynującą lekturę. Nora Roberts napisała ponad 190 powieści, które ukazały się w 400 milionach egzemplarzy. Wiele z nich stało się bestsellerami, m.in.: Gorący lód, W samo południe, Czarne Wzgórza, Hołd, Poszukiwania.

Nora Roberts to jedna z moich ulubionych autorek i ostatnio jakoś dużo nowych jej książek wpadło mi w ręce. Wszystko pięknie i ładnie, choć ostatnio jedna rzecz zaczęła mnie drażnić w jej powieściach, ale nie tylko w jej. Mam tu na myśli urodę głównych bohaterów, ich wygląd fizyczny (chyba jestem zazdrosna…?). Nora Roberts w swych książkach porusza różne tematy, bardzo często są to tematy z życia wzięte. W powieści Lasy w płomieniach przybliża czytelnikom pracę Zulies.

Powieść zaczyna się mocnym akcentem, od przypomnienia wydarzeń z poprzedniego sezonu i tragicznego wypadku, gdy w trakcie skoku ginie partner głównej bohaterki. Zulies to strażacy-spadochroniarze w Missouli, którzy w sezonie mieszkają w specjalnej bazie i w każdej chwili na dźwięk alarmu gotowi są do akcji, do gaszenia pożarów w lasach. Wsiadają do samolotu i lecą do różnych stanów, nawet na Alaskę, by skakać do pożarów i je ugasić. Dostać się do jednostki Zulies wcale nie jest tak łatwo. Trzeba przejść specjalne, wyczerpujące szkolenie. Co roku po zimie dla strażaków chętnych do pracy w kolejnym sezonie przeprowadzany jest test sprawnościowy. Kto się nie zmieści w wyznaczonym czasie, nie dostaje pracy. A wszystko to po to, by ci ludzie mieli siłę do walki z… suką!

Tak, tak, suka to "pieszczotliwe" określenie pożaru. Inne to smok, fabrykantka wdów. Ogień to jeden z żywiołów, bardzo nieprzewidywalny, mający własną pogodę i humory. Trzeba nie tylko mieć wiedzę o nim, ale i intuicję, łut szczęścia oraz zaufanie do kolegów. Jak sami o sobie mówią: Jesteśmy elementami splotu jednej tkaniny. Każdy w bazie to jest nić i robimy to, co robimy, bo chcemy. Jesteśmy od siebie uzależnieni[1]. I dodają: Po pierwsze, strażacy-spadochroniarze pracują w grupie, ale wiesz doskonale, że wszyscy musimy myśleć, reagować i działać indywidualnie[2]. Bo walka z pożarem to kilkunastogodzinna mordęga w iście piekielnych warunkach

Strażacy-spadochroniarze to zarówno mężczyźni, jak i kobiety, w różnym wieku, różnych gabarytów, o różnych osobowościach, lecz na pewno wszyscy są silni i sprawni fizycznie, odważni i zacięci w boju. Przez kilka miesięcy ich życie to treningi, przygotowania, praca i znów przygotowania do kolejnej akcji.

Na kartach stron poznajemy jednostkę strażaków, którą dowodzi szef Michael Littel Bear, zwany potocznie L.B. Do jego załogi należą: Jim, Matt, Dobie, Cards, Yangtree, Trigger,  Libby, Janis, Gibbons, Stovic oraz dwoje głównych bohaterów Rowan Tripp, czyli Ro, i Gulliver Curry, ksywa Szybkie Stopy.

Ona jest Szwedką wyglądającą jak nordycka bogini, która nie wierzy w związki i nie zadaje się ze strażakami, ma wrodzone poczucie niezależności, instynktowną niechęć do zaufania i mocną głowę. Nikt jej nie dorówna w piciu tequili. A przy tym i bić się potrafi. Jednak pod grubą maską i twardą skórą kryje się wrażliwa kobieta, a właściwie małe dziecko, które w dzieciństwie zostało porzucone przez matkę. Ta silna kobieta potrafi płakać z bezsilności, jednak w trakcie akcji gaszenia pożaru w samym środku walki w ogniu i dymie podejmuje szybkie i racjonalne decyzje, zaś każda komórka jej ciała i umysłu skupia się na dwóch rzeczach, aby ugasić ogień i przeżyć. Lubi pewnych siebie mężczyzn, którzy mają jaja, mózg i umiejętności, aby to udowodnić i takim typem jest świeżak.

Gull Curry zaintrygował ją nie tylko urodą, ale i wyczynami na teście. Mężczyzna potrafi szybko biegać i już pierwszego dnia w bazie zostaje ochrzczony ksywką Szybkie Stopy. Ich ciekawość jest obustronna, ale Gull działa powoli i metodycznie, nie zniechęca się, nie poddaje się, bo chce zdobyć Ro. Szybko zaskarbia sobie zaufanie jej ojca Lucasa, sławnego Iron Mana. Jest twardy, miły, uroczy i romantyczny. Tuż po pożarze mimo zmęczenia, głodu i brudu przynosi Ro kwiaty z łąki w butelce! A przy tym potrafi ją rozbawić. Na co dzień używa wyszukanych słów (postkoitalny), jest wszystkowiedzący. Jego prawdziwą pasją jest analiza różnych sytuacji i patrzenie na nie z różnej strony, a to denerwuje Rowan. Gull nawet tworzy arkusze kalkulacyjne. Lubi rozgryzać ludzi, poświęca czas na poddawanie ludzi psychoanalizie.

I to się bardzo przydaje, gdyż w bazie zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Najpierw kucharka Dolly zostaje przyłapana w pokoju Ro w trakcie krwawego aktu wandalizmu. Ma do niej pretensję, żal za wydarzenia sprzed roku, a jej wybuchowy charakterek i naturalna skłonność do kłamania tylko potęgują wściekłość tej egoistycznej manipulantki. Działania duchowego powiernika na nic się zdają, nie są w stanie utemperować Dolly. Kobieta traci pracę.

Lecz to tylko preludium tragicznych wydarzeń. Rowan w trakcie pożaru potyka się o zwłoki… Jej przerażenie miesza się z ciekawością. Na pierwszy rzut oka rozpoznaje morderstwo i przyczynę pożaru, a także rozpoznaje płeć ofiary. Potem jest już coraz gorzej. Ten sezon jest wyjątkowo pracowity, ale i pełen niespodziewanych wypadków. Życie Ro jest zagrożone, także innych strażaków. Ktoś igra z ich życiem, ktoś igra z ogniem. Prowadzone jest wielotorowe śledztwo  przez samych strażaków, lokalną policję i agentów FBI. Co chwilę sprawa się komplikuje i dochodzą nowe elementy w śledztwie. Nie wiadomo, kto za tym stoi. W pewnym momencie intuicyjnie wyczułam sprawcę wszelkich nieszczęść. I się nie pomyliłam, ale nie przeszkodziło mi to w pasjonującej lekturze. Jednak nie do końca odgadłam motywy postępowania sprawcy.  On igrał z różnymi rodzajami ognia.

Zulies to główny wątek, ale ciekawe są też inne. Autorka pokazuje, że miłość może przyjść do człowieka w każdej chwili niezależnie od jego wieku. 60-letniego Lucasa trafia strzała Amora po ponad 30 latach. Sławny Iron Man nie mógłby żyć na emeryturze bez latania i skoków, dlatego założył własną firmę lotniczą, a jej obraz został przedstawiony na kartach powieści. To też obraz aktywnego życia na emeryturze po rozwodzie w przypadku Elle czy próby związania końca z końcem, gdy się zostaje z rachunkami i niemowlakiem na głowie.

Ta książka to nie tylko przyjemna lektura, to też mały, praktyczny poradnik, jak analizować różne sprawy z każdej strony, jak dopuszczać do głosu to, co wydaje się nierealne, jak brać pod lupę wszystkich, siebie samych, rodzinę i znajomych, bo zawsze można znaleźć jakieś wyjście, jeśli poświęci się temu trochę czasu[3]. Tego uczy czytelnika świeżak Gull.

Suspens, zwany przeze mnie zamordyzmem, jest widoczny na każdej stronie tej powieści. Nora Roberts umie budować napięcie i przykuć uwagę czytelnika. Dramatyzm miesza z romantyzmem, śmierć z życiem. Tutaj oprócz świetnie scharakteryzowanych wszystkich bohaterów ważne są opisy walki z ogniem, opisy bardzo realne, plastyczne i przemawiające do wyobraźni, budzące grozę i podziw dla strażaków. O ognistym tornadzie dowiedziałam się z tej powieści. Ta amerykańska autorka jest dla mnie mistrzynią dialogów. Są one żywe, realistyczne, zabawne, skrzące humorem i zaskakującymi ripostami czy puentami. Lekki styl autorki gwarantuje, że powieść się po prostu pochłania.

Książka przeczytana w ramach wyzwań:

CZYTAMY KRYMINAŁY

WYZWANIE BIBLIOTECZNE

CZYTAMY OPASŁE TOMISKA

CZYTAMY NORĘ ROBERTS
MOTYW ZDRADY W LITERATURZE

---

[1] N. Roberts, Lasy w płomieniach, Warszawa 2012, s. 150.

[2] Ibidem, s. 226.

[3] Ibidem, s. 311.