Do jezyka polskiego

Polski, języku ojczysty! Ty jesteś jak zdrowie;

Ile Cię trzeba się uczyć, ten tylko się dowie,

Kto Cię liznął. Dziś piękność Twą w całej ozdobie

Widzę i smakuję, bom zakochana w Tobie!

Tak mnie drzewiej lekcjami polskiego karmiono,

Że co dzień przenosisz mą duszę utęsknioną

Do tych literek wszelkich, do tych słów złożonych

Równiutko we wszytkich słownikach zamieszczonych;

Do tych wierszy pisanych piórem rozmaitem,

Okraszonych środkami i rymem obfitem;

Do tych książek tak pięknie dla ludzi wydanych,

W których znajdę historyj mnóstwo opisanych.

Mój języku ojczysty, Ciebie mi nie zbędzie,

Bo jam Ci polonistka, na wieki i wszędzie!