Proces potworzenia

Swoje pisanie wierszy nazywam pieszczotliwie i trochę z przekąsem – potworzeniem. Potworzę z 32 literek i powstają literaki. Zaczyna się od gdybania i skojarzeń. A ostatnio było mniej więcej tak:

Dzień Dziecka → dziecko → bocian → narodziny → przyrost naturalny → rząd → polityka prorodzinna

Uwielbiam grę w skojarzenia, wieloznaczność, związki frazeologiczne, riposty (oczywiście cięte), żonglerkę słowną, ironię i poczucie z humorem. Wszystkie te składniki w różnych proporcjach występują w mych literakach. Do tego dochodzi rytm i rym (zwykle parzysty, bogaty, dokładny). Czasem jest tak, że rymu brak i wówczas jest "telefon do przyjaciela" ;) Pomaga mi pewna strona w internecie, a potem szare komórki biorą się za przestawianie słów lub/i wyszukiwanie ich zamienników.

Pierwotny pomysł o bocianie zapisałam w komórce, raptem 4 wersy:

Wcześniej zwykle zrzucałam tekst na lapka i tam go modyfikowałam i dopieszczałam w specjalnym dokumencie. Ale teraz postanowiłam wykorzystać niemalże niezapisany kalendarz dla nauczyciela i do niego to przepisuję nocne pomysły. Plus kalendarza jest taki, że zawsze jest pod ręką! Następnie wierszyk trafia do owego dokumentu i tam "leżakuje i dojrzewa" do publikacji. A z bocianem było tak:

Widać kombinacje z tytułem, z ilością sylab w wersie (8 czy 10, oto było pytanie!), dopisywaniem wersów, zmianą słów lub ich form. A skoro dzieci, to proces ich tworzenia. No i jakoś tak samo poszło z wierszykiem „Skąd się biorą dzieci?”. Zdjęcia w 3 częściach, byście mogli przeczytać cokolwiek!

A tak wyglądają dwie "prokreacyjne" strony kalendarza :)

Jeszcze tego samego dnia po południu zaczęłam gdybać nad wierszykiem o mej pasji na konkurs u Cyrysi. I tak powstał utwór „Literaki”, który na dniach pojawi się na blogu:

Wiem, wiem, niezły galimatias, ale ja to ogarniam, bo… w tym chaosie jest metoda!

I właśnie sobie uzmysłowiłam, że moją Weną jest łóżko. To w nim, na nim, koło niego (dobrze, że nie pod) przychodzą mi do głowy pomysły, wiersze, rymy… Literaki się potworzą! 

Jestem ciekawa Waszych wrażeń... Komentujcie do woli!