Zaczytana czytająca kobita

Po słabym wrześniu październik był intensywny czytelniczo. Przeczytałam 19 książek, w tym 1 dla dzieci, czyli 5737 stron. I takie mi wyszły średnie arytmetyczne: dziennie czytałam 185 stron, a jedna książka miała 301,95 ich. Tylko w styczniu było lepiej! Całkiem niezły czytelniczo ten październik.

Nawet dwa wierszyki napisawszy i opublikowawszy. Wena chyba wraca małymi krokami. 

Pisałam też niedawno o akcji Szpikowa paczka. 

Jak ktoś chce, może przeczytać wywiad na łamach "Życia i pasji": Teatr dwóch aktorów, czyli o Teatrzyku Milolka. 

W październiku oprócz stałych pozycji blogowych będzie chwalonko (!), bowiem udało mi się co nieco wygrać. Wyjątkowo jutro będzie post z cyklu „Wokół książek”, zaś listopadowa odsłona wyzwania czytelniczego „Łów słów” będzie trwała do 23 XII, gdyż w grudniu nie planuję nowej odsłony. Jeśli wyrazicie chęć dalszej zabawy, to wyzwanie czytelnicze od nowego roku będzie w innym terminie, bliżej początku miesiąca.

W życiu blogowym i osobistym czeka mnie intensywny listopad. Poniekąd i Was to dotyczy, gdyż… 8 listopada o 18.00 ruszam z konkursem! W sumie to będzie wstęp do konkursu. Troszkę potrzymam Was w niepewności, bowiem konkurs oficjalnie ruszy dwie doby później. Oj, będzie się działo! ;)

Diwa operowa

Autor: Stefania Jagielnicka

Tytuł: Amfetamina

Wydawnictwo: Psychoskok

Liczba stron: 358
Typ książki: e-book

Format: pdf

Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-7900-640-3

Ten lęk przed diabłem stał się jej obsesją, prześladującą ją do końca życia. (s. 38)

Stefania Jagielicka to kolejna Polka, która zadebiutowała na rynku wydawniczym powieścią Amfetamina. Hipnotyzująca okładka przykuwa wzrok, blurb zaciekawia, więc nie pozostaje nic innego, jak czytać.

Iza Koterba jest od lat uznaną śpiewaczką operową o wybujałym temperamencie i dużej wrażliwości. Jej głos jest niezwykły i wyjątkowo piękny, lecz nie najmocniejszy. Magnetyzuje swoją publiczność, zwłaszcza męską. Emocje ze sceny operowej przenosi do domu i sobie z nimi nie radzi, stąd stany depresyjne. Sama ma nie najlepsze zdanie o sobie:

Jestem bez serca, zła, egoistyczna, rozwiązła. Liczy się dla mnie tylko kariera. (s. 6)

I opera. Tak twierdzi. Lecz to pozory. Im bohaterka jest starsza, tym bardziej tęskni za miłością i rodziną. Gdy mogła je mieć, to sama świadomie z tego zrezygnowała – poddała się aborcji, a jej narzeczony Michał popełnił samobójstwo. Iza łamała serca uwielbiającym ją mężczyznom, ale nadszedł dzień, kiedy poczuła się samotna, a jej obecny młodszy kochanek Przemek zostawił ją dla młodszej śpiewaczki Leny. To Lena namówiła go do zatrucia rywalki amfetaminą. Była zazdrosna o niego i o sławę, dlatego dążyła do osiągnięcia celu wszelkimi sposobami.  

Amfetamina szybko uzależnia, więc nic dziwnego, że Iza nieświadomie szybko staje się narkomanką. Traci głos, co jest dla niej katastrofą. Ani foniatra, ani psycholog nie są w stanie jej pomóc. Pomoc oferuje… Mefisto – diabeł z opery „Faust”, w której ona gra Małgorzatę. Diabeł pojawia się w jej halucynacjach i oznajmia:

Na tym świecie ja rządzę i tylko ja mogę ci przywrócić głos. (s. 42)

Diabeł ją prześladuje i nie odpuszcza, pojawiając się w różnych postaciach. Nawet znajduje cechy wspólne swe i Izy:

Masz ze mną bardzo wiele wspólnego, bardzo wiele… Od dziecka byłaś ze mną. Zawsze kochałaś tylko siebie i nienawidziłaś wszystkich wokół. Nawet swoich kochanków nie potrafiłaś kochać… (s. 39)

W każdej wizji Iza z nim rozmawia, a ten ją zachęca, i kusi, i mami: Iza odzyska głos w zamian za pozbycie się hamulców moralnych. Głos to nie tylko narzędzie pracy dla Izy, to całe jej życie. I nic dziwnego, że bohaterka ma huśtawkę emocji i wpada w depresję, próbując wybrać najwłaściwszą drogę.  

Literkowo - spostrzegawczość

Witajcie o poranku!

Dziś ćwiczymy oko, czyli spostrzegawczość. Znalazłam zagraniczną stronkę w necie i pożyczyłam z niej obrazki na ćwiczenie spostrzegawczości. Będę je zamieszczać co jakiś czas.

Dziś w tłumie sów szukacie kota. Możecie sobie zmierzyć czas. na odpowiedzi czekam w komentarzu – wskażcie rząd i miejsce ukrycia kota. Worka nie będzie ;) Powodzenia!

(Ostatni) krzyk mody

Autor: Ewa Przydryga

Tytuł: Motyle i ćmy

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 305
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-8083-227-5

Oddanie walkowerem tego, w co się wierzy, jest gorsze niż ryzyko. To gwarantuje porażkę już na starcie. (s. 17)

Ten cytat przykuł moją uwagę zaraz na początku powieści i tuż po tajemniczej okładce. Pochodzi on z książki Motyle i ćmy autorstwa Ewy Przydrygi. To debiut literacki autorki.

Julia Różańska mieszka w stolicy mody. Tu zaczęła nowe życie po maturze i oddała się pasji projektowania ubrań. Teraz nadszedł jej czas. Julia właśnie staje u progu wielkiej kariery w świecie mody. W pierwszym dniu Paris Fashion Week ma wystawić swoją kolekcję pod szyldem domu mody Émphémère. Od tego pokazu zależy jej przyszłość. Jej najlepszy i najdroższy projekt to tunika wykonana z bardzo rzadko spotykanego materiału…

Nici na dwa metry materiału, które wykorzystałam na swoją tunikę, przędło kilka tkaczek przez cały rok, a potrzebowały do tego włókien zebranych od pół miliona pająków (…) samic pająka golden orb. (s. 57)

Zostały 3 tygodnie, więc wszystko dopinane jest na ostatni guzik. Jednak jest ktoś, komu się to wcale nie podoba. W nocy ktoś się włamuje do pracowni Julii i niszczy jej kolekcję. Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć i dopada młodą projektantkę w najmniej oczekiwanym momencie. Najpierw na zjeździe absolwentów w Poznaniu, potem w rodzinnym domu, następnie w Paryżu. Wraca sprawa tajemniczej śmierci przyjaciółki Julii – Sary Matuszczak, która w nocy z 22 na 23 maja 2002 roku zginęła spadając z klifu w Cannes podczas szkolnej wycieczki. Sprawa nie została wyjaśniona przed 10 laty, ale teraz przyszedł na nią czas. W dodatku wiąże się ona ściśle z tragiczną przeszłością Julii…

Czytelnik wraz z bohaterką, jej siostrą Gabi, detektywem Krzysztofem i pierwszą miłością Michałem, a potem komisarzem Lavigne po kawałku odkrywa wydarzenia sprzed dekady i układa je w logiczną całość. Julia wie, że wtedy popełniła błąd, zatajając ważne informacje przed policją. Teraz nie ma wyjścia – musi zmierzyć się z własnymi wspomnieniami:

Jej pamięć już często bawiła się z nią w podchody, dając znać o ukrytych wspomnieniach w najmniej spodziewanych okolicznościach. Szczególnie tych z tamtej nocy. (s. 197)

Prawda stopniowo jest ujawniana, a tajemnica powoli przestaje nią być. Czytelnika zaskakuje rozwiązanie zagadki kryminalnej, a także ujawnienie innych tajemnic z życia bohaterki. Autorka ciekawie poprowadziła wątek kryminalny, zbudowała dość grubą otoczkę tajemniczości, którą stopniowo rozpuszczała wraz z rozwojem akcji. Zwłaszcza pod koniec dużo się dzieje, wiele zwrotów akcji jeszcze bardziej ją dynamizuje.

Szpikowa paczka

Witajcie!

Wielkimi krokami zbliża się magiczny czas w roku – Boże Narodzenie. To bardzo ważny czas dla ludzi chorych i ich najbliższych. Drużyna Szpiku wspiera osoby chore na nowotwory krwi i ich rodziny, aby i oni mogli się cieszyć magią świąt, znaleźć paczkę pod choinką i choć na chwilę zapomnieć o chorobie. Zdrowia nikt im nie jest w stanie podarować, ale możemy sprawić, by na ich twarzy pojawił się uśmiech po otworzeniu świątecznej paczki.

Co jest potrzebne? Co włożyć do paczki?

Jednym słowem – wszystko!

Czyli: pościele, ręczniki, koce, zabawki, gry, artykuły papiernicze, książki, malowanki, chemia domowa typu proszki do prania, płyny do płukania, kąpania, mycia, okien, podłóg, pasty do zębów, szampony, mydła, balsamy, kremy, środku dezynfekujące. I jedzenie: kawy, herbaty, puszki (szynka, ryby, pasztety), ryż, cukier, makaron, majonez, ketchup, musztarda, olej, oliwa, przyprawy, soki, słodycze, i inne produkty o długim terminie przydatności. Uwaga, rzeczy powinny być nowe.

Jeśli możecie, jeśli chcecie, zróbcie Szpikową paczkę dla chorych dzieciaczków i ich rodzin. Zbiórka prowadzona jest do 30 listopada. Osoby z Poznania i okolic mogą dostarczyć je osobiście do siedziby Fundacji Dar Szpiku w Poznaniu. Można je też wysłać pocztą na adres:

Fundacja Anny Wierskiej

„Dar Szpiku”

ul. Langiewicza 2/8

61-502 Poznań

Ja ze swej strony szykuję pakiet książek dla dzieci i młodzieży. Drużyna Szpiku Barciany wspomaga przede wszystkim dzieci chore z terenu swego powiatu oraz małych pacjentów z Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala Dziecięcego. Jeśli ktoś z Was chciałby wspomóc dzieciaki z województwa warmińsko-mazurskiego, to proszę o kontakt e-mailowy.

Zbiórka prowadzona jest do 30 listopada!