Czytelniczy słoń

Proszę państwa – oto słoń.

Gdy mu ktoś podaje dłoń,
On wyciąga tajną broń!

I złowróżbnie szczerzy kły

Bo ten słoń jest bardzo zły!

Wszyscy włosy z głowy rwą,

Bo nikt nie wie, jak broń zwą.

Słoń wyciąga… trąbę swą.

I ochoczo szczerzy kły,

Gdyż czasami bywa zły.

Słoń wywija trąbą swą,

Wtedy mizia buzię mą.

Zwykle w górze trzyma ją

I odsłania swoje kły,

By udawać, że jest zły.

Kiedy się przytulam doń,

Razem z książką wpadam w toń,

Bo to czytelniczy słoń!

Wówczas chowa swoje kły,

Bo jest dobry, a nie zły.