Park dinozaurów

Adaptacja: HermanGail

Tytuł: Jurassic Park dla dzieci i młodzieży

Tłumaczenie: Arkadiusz Nakoniecznik

Wydawnictwo:Amber

Liczba stron: 85
Oprawa: miękka
Data wydania: 1993

ISBN: 83-85309-39-X

Dorośli znają i lubią film Stevena Spilberga Jurassic Park. Mniej zapewne znają książkę Michaela Crightona pod tym samym tytułem. Ale dzieci, zwłaszcza te od małego interesujące się dinozaurami, również dostały szansę poznać klasykę, ale w wersji bardzo okrojonej. Gail Herman adoptował dla dzieci powieść Michaela Crightona i zatytułował Jurassic Park dla dzieci i młodzieży.

Paleontolog doktor Alan Grant wraz z Ellie Sattler zostali zaproszeni przez Johna Hammonda na jego wyspę w pobliżu Ameryki Południowej. Eksperci mieli się wypowiedzieć, czy park może zostać udostępniony zwiedzającym, którego większą część publiczności mają stanowić dzieci. A ten park jest niezwykły, mieszkają w nim dinozaury, które wyginęły miliony lat temu. Ale w „Jurassic Parku” niemożliwe stało się możliwe.

Alan i Ellie wraz z innymi naukowcami wpierw zwiedzają Centrum Obsługi Turystów, lecz podczas zwiedzania parku będą mieli towarzystwo wnuków właściciela parku. To 9-letni Tim miłośnik dinozaurów i 12-letnia Lex miłośniczka komputerów. Alan nie jest zadowolony z tego faktu, gdyż nie lubi dzieci, ale cóż – nie ma wyjścia. Wszyscy ruszają w trasę elektrycznymi jeepami po ogrodzonym terenie. Jednak wkrótce wycieczka zostaje przerwana – awaria zasilania, co grozi śmiertelnym niebezpieczeństwem ze strony mięsożernych, drapieżnych dinozaurów…

Rozwścieczony dinozaur może pokonać każdą przeszkodę. (s. 67)

Muszę przyznać, że Gail Herman bardzo umiejętnie skrócił akcję, pozostawiając najważniejsze wydarzenia. Opisy parku oraz dinozaurów na pewno rozbudzą wyobraźnię młodego czytelnika, a kolorowe fotosy z filmu poniekąd mu to ułatwią. Czytelnik również wzbogaci swoją wiedzę na temat tych prehistorycznych gadów, szczególnie: tyranozaurów rexów, welociraptorów, dilofozaurów, triceratopsów, brachiozaurów.

Ale przygoda i ciekawostki to jedno, drugie to… buzująca adrenalina, strach, a nawet przerażenie, które będzie towarzyszyć w trakcie czytania drastycznych, plastycznych opisów. Dlatego ta książeczka jest przeznaczona dla dzieci w wieku od 9 lat. Czyta się ją bardzo szybko, bowiem akcja wciąga od początku i co rusz będzie zaskakiwać swoimi zwrotami, a do tego bardzo przystępny i zrozumiały język.

Młody czytelnik przeżyje wspaniałą, aczkolwiek niebezpieczną przygodę. Mam nadzieję, że zrozumie przy tym, jak niebezpieczna jest manipulacja genami i DNA:

Nie można w pełni zapanować nad życiem. Ono ciągle rośnie i stara się wyrwać na wolność. Zawsze znajdzie jakiś sposób. (s. 23)

 

Książka przeczytana w ramach wyzwań:

Wyzwanie biblioteczne, Fantazyjny alfabet stronicowy, Dziecinnie, Czytam fantastykę, Dziecinne poczytania