Niepewność czytelnika

Gdy cię nie widzę, to wzdycham i płaczę,

I tracę zmysły, kiedy cię zobaczę;

Jednakże gdy cię długo nie czytuję,

Czegoś mi braknie, no i źle się czuję.

I tęskniąc sobie zadaje pytanie:

Czy to jest nałóg? Czy to jest kochanie?

Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu,

W pamięci Twego przypomnieć obrazu?

Jednakże często czuję mimo chęci,

Że on jest gdzieś tam schowany w pamięci.

I znowu sobie powtarzam pytanie:

Czy to jest nałóg? Czy to jest kochanie?

Cierpiałem nieraz, nie czytałem wcale,

I sam przed sobą wylewałem żale,

Nudząc się czasem i nie mając chęci,

Chociaż czytanie tak bardzo mnie kręci;

Więc znowu sobie zadaję pytanie:

Czy to lenistwo, nałóg czy kochanie?

Dla twojej treści czasu bym nie skąpił,

Po twą fantazję do piekieł bym zstąpił.

I takie wielkie pragnienie moje,

Byś była dla mnie szczęściem i rozwojem.

I znam odpowiedź na swoje pytanie:

Wiem, że to nałóg i że to kochanie!