Karanie sprawców

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Punkt widzenia

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Seria: Agata Górska i Sławek Tomczyk

Tom: 6

Liczba stron: 336
Oprawa: miękka
Data wydania: 2019

ISBN: 978-83-7976-131-9 

W końcu i ja miałam okazję spojrzeć na sprawę kryminalną ze swojego punktu widzenia, a to dzięki książce Małgorzaty Rogali Punkt widzenia, szóstego tomu serii Agata Górska i Sławek Tomczyk.

Wiadomo, córka sędziego, nie w kij dmuchał, komendant spuścił ze smyczy najbardziej zajadłe pitbulle. (s. 271)

Owymi pitbullami są starsza aspirant Agata Górska i komisarz Sławek Tomczyk. Sprawa dotyczy gwałtu i morderstwa nastoletniej córki sędziego orzekającego w sprawach karnych i jest priorytetem dla policji. Wyjaśnienie tej zbrodni nie będzie proste, gdyż wiąże się ona ze starą sprawą Skowrońskiego – nastolatek za zgwałcenie dziewczyny dostał zawiasy, a ofiara trafiła do psychiatryka, popełniła samobójstwo. Dziennikarka Emilia Makowska przypominała czytelnikom o tamtej sprawie. Swoimi artykułami i książką. Ofiara, Jagoda Skowrońska, czuła się odpowiedzialna za wyrok swego ojca. Miała obsesję na tym punkcie, udzielała się na forum dyskusyjnym. Książka Makowskiej z reportażem o Idze jeszcze bardziej ją nakręciła. Jak to się stało, że Jagoda sama stała się ofiarą jak Iga? Kto dokonał makabrycznej zbrodni?

Skomplikowało się jeszcze bardziej. Na razie nie ogarniam. (s. 94)

Najlepszy policyjny duet ma problem z rozwiązaniem sprawy kryminalnej z udziałem sędziego Skowrońskiego, który codziennie naciska na ich przełożonego, a ten na nich. Takie warunki nie sprzyjają pracy. Ludzie nie mówią im wszystkiego, a przez to śledztwo stoi w miejscu. Gęsta sieć zależności i koneksji utrudnia rozwiązanie sprawy. Każdy z policjantów zajmuje się swoim kawałkiem całości, także Chudy. Agata ma swoje ulubione narzędzie pracy, czyli intuicję. Do tego wyczuwa „ale”. Tomczyk niespodziewanie wpadł w sidła przeszłości, co ma wpływ na związek z Agatą i na sprawę. Co takiego wydarzyło się w przeszłości i rzutuje na teraźniejszość?

Górska szczególnie wrażliwa na przemoc wobec kobiet i dzieci, a zwłaszcza wykorzystywanie seksualne, potrzebowała chwili czasu, żeby zapanować nad sobą. (s. 71)

Bohaterką sprawa wstrząsnęła, czytelnikiem też wstrząśnie, zwłaszcza kobietą. Tym razem sprawa kryminalna to naprawdę duży kaliber. Moim skromnym zdaniem najgorszy dla kobiet niezależnie od wieku. Nie tylko w chwili jego popełniania, ale także potem, na komisariacie i w sądzie. Wtedy często zgwałcona kobieta jest dodatkowo upokarzana przez mężczyzn, przez sędziów obojga płci, przez system, przez… ludzi wokół. Do tego dochodzą mity, że kobieta sama się prosi, że kusi strojem, że jak nie stawia oporu, to nie jest gwałt! Włosy stają dęba! Warto przeczytać Posłowie, w którym Małgorzata Rogala wyjaśnia, co leży u podłoża szkodliwych mitów na temat zgwałcenia, podaje statystyki.

Nie mam czasu na czytanie bzdur. (s. 97)

Owe bzdury to komentarze pod artykułami w Internecie. Autorka przytacza kilka notek prasowych z zamieszczonymi komentarzami pod nimi. Skrajnie różne wpisy. Niektóre usunięte przez moderatora. W dobie Internetu każdy pisze, co chce, bo uważa, że wszystko mu wolno. Brak nazwiska i zdjęcia zapewnia anonimowość. Obraźliwe teksty, wyzwiska to standard. Ludzie nie mają hamulców, hejtują dla własnej rozrywki. Mogą dać upust swoim emocjom albo sprowokować innych do ostrych komentarzy. Słowem: hulaj dusza, piekła nie ma. Jest. Dla ofiary komentarzy. Łatwo się mówi – nie czytaj, a ciekawość robi swoje. Problemy się pogłębiają. 

To matka i ojciec mają nauczyć syna, żeby nie gwałcił. (s. 111)

Święte słowa! To kolejny problem społeczny, na który zwraca uwagę autorka, a który ukazała na przykładzie kilku rodzin. W wieku dziecięcym i nastoletnim dużą presję na młodego człowieka wywiera grupa rówieśnicza, jednak to rodzice wychowują. To oni wpajają dziecku zasady, uczą wartości i szacunku do ludzi oraz zwierząt, pokazują dobre wzorce. Dziecko uczy się przez naśladownictwo, dlatego tak ważne są dobre relacje w domu między ojcem i żoną, ojcem i córką, jak domownicy traktują siebie nawzajem. Wychowanie dziecka to najtrudniejsze zadanie i to od rodziców zależy, jakiego człowieka dadzą społeczeństwu.

Jestem bardzo ciekawa uzasadnienia wyroku, który wydał sędzia Skowroński. (s. 71)

Autorka stawia w centrum uwagi sędziego Włodzimierza Skowrońskiego, lecz tak naprawdę wszystkich sędziów. To w ich rękach wielokrotnie ważył się cudzy los. To oni oceniali ciężar przewinienia czy zbrodni, decydowali o przyszłości człowieka, wierząc przy tym w sprawiedliwość i swoją nieomylność. Na przykładzie sędziego Skowrońskiego ukazano podejście do pracy i wypełnianie służbowych obowiązków oraz wpływ innych czynników zewnętrznych na ich pracę. Przy okazji przypomniano sprawę Agaty Górskiej, o której losie zadecydował ten właśnie sędzia. Przyznam, iż moje mniemanie o sędziach i wyrokach sądowych zostało mocno zachwiane.

Musiał wszystko opowiedzieć policji i miał nadzieję, że jego historia rzuci nowe światło na sprawę i doprowadzi do przełomu w śledztwie. (s. 239)

Jedno wydarzenie, jedna decyzja uruchamia ciąg zdarzeń, który może trwać latami i trudno go zatrzymać. Ludzie popełniają błędy, taka ich natura. Gorzej, gdy chcą uniknąć kary za ich popełnienie. Ukrywanie prawdy, spłacanie swoich długów, odwdzięczenie się za przysługę – to kolejny temat poruszony w powieści.

Wszystko jest zgodne z literą prawa, że mogliśmy się wypowiedzieć, przedstawić swój punkt widzenia, swoją wersję. (s. 121)

Jest takie powiedzenie: Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. I coś w tym jest. Każdy z nas postrzega rożne sprawy przez własne doświadczenie, umiejętności, wiedzę i inne czynniki. Jesteśmy różni i mamy prawo do własnego zdania, lecz w pewnych istotnych kwestiach jest ono zbyt rozbieżne moim zdaniem, co wyraźnie ukazuje Małgorzata Rogala w swej powieści Punkt widzenia.  Dla mnie to najlepsza i najważniejsza społecznie powieść pani Małgorzaty, koło której nikt nie przejdzie obojętnie. Oby więcej takich książek!

Książka bierze udział w wyzwaniu:

Czytamy nowości, Łów słów 2019