W moim ogródeczku

Autor: Tess Gerritsen

Tytuł: Ogród kości

Tłumaczenie: Jerzy Żebrowski

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 416
Oprawa: miękka
Data wydania: 2012

ISBN: 978-83-7659-714-0

Czasy współczesne. Julia Hamill dokonuje makabrycznego odkrycia na terenie nowo nabytej posiadłości w Massachusetts – wykopuje czaszkę kobiety noszącą nieomylne ślady popełnionej zbrodni. Odpowiedzi na pytanie, kim jest zamordowana, należy szukać w innej epoce. Boston, rok 1830. Norris Marshall, ubogi student medycyny zarabiający na utrzymanie i czesne uczestnictwem w ponurym procederze handlu zwłokami, staje się głównym podejrzanym w sprawie serii mordów. Straszliwie okaleczone ciała dwóch pielęgniarek i lekarza zostają znalezione w pobliżu szpitala uniwersyteckiego. Aby dowieść swojej niewinności Norris musi odszukać jedynego świadka, który widział zabójcę - piękną szwaczkę z bostońskich slumsów przekonaną, że będzie następną ofiarą...

Uwielbiam thrillery medyczne Tess Gerritsen! Dlatego z wielką przyjemnością sięgnęłam po Ogród kości. I ta okładka – czaszka wśród jesiennych liści! W trakcie czytania "Podziękowania" dziwiłam się słowom autorki. Zastanawiałam się, czemu ta powieść rodziła się w bólach przez długi rok.

Teraz już wiem dlaczego. Do tej pory w powieściach autorki akcja rozgrywała się współcześnie, dotyczyła różnych eksperymentów medycznych na ludziach, najnowszych technologii i badań medycznych, a przy tym także walki o władzę, o pieniądze, o prestiż. Ogród kości to zupełnie inna "bajka". Tu akcja rozgrywa się w dwóch wymiarach – współcześnie i w I połowie XIX wieku. Te dwa światy przenikają się i uzupełniają, dostarczają informacji, bowiem: Umarli odchodzą na zawsze, ale prawdę można wskrzesić[1].

A wszystko zaczyna się od listu datowanego na 18 marca 1888 roku… To on zapowiada nam poznanie historii Anioła Śmierci z West Endu i historię ciotki Margaret, to on wciąga w akcję. A zaraz potem przenosimy się do XXI wieku, by razem z Julią Hamill wykopać w jej nowym ogródku kości, szkielet człowieka. I tu zaczyna się ciąg wydarzeń prowadzących nas przez mroki historii medycyny i zagadkowych śmierci 2 pielęgniarek, lekarza i innych osób. Anioł Śmierci szaleje na ulicach, ale wybiera tylko niektórych ludzi. Morduje ich w specyficzny sposób, a przy tym sam wygląda dość zagadkowo, że nielicznym świadkom jego zbrodni, trudno jest go opisać prowadzącym śledztwo komisarzom z Nocnej Straży.

Muszę podziękować Tess Gerritsen za dużą i doskonale zaserwowaną dawkę historii medycyny. Mnie osobiście bardzo to interesuje. Dziś studiowanie medycyny wygląda bardzo podobnie, ale poziom wiedzy jest nieporównywanie większy. Szczególnie o zarazkach, gorączce połogowej i higienie. Czasami w trakcie czytania o sali porodowej w szpitalu lub sekcji miałam ochotę krzyknąć, by któryś z bohaterów umył ręce! Co kobieta umierała w czasie porodu lub tuż po nim właśnie z braku higieny. Przyszłe matki bały się iść do szpitala, bo obawiały się śmierci. Jeden z ówczesnych studentów medycyny, Oliver Wendell Holmes, stał się później znakomitością wśród bostońskich lekarzy, bo jako jedyny uważnie obserwował i analizował. W XIX wieku studentów medycyny przybywało, a nie mieli się na czym uczyć. Brakowało ciał do sekcji. I tu pole do popisu mieli rezurekcjoniści. Autorka zaskoczyła mnie tym wątkiem.

Ale to również opowieść o prawdziwym życiu w XIX wieku – życiu biedoty i wyższej, bardzo uprzywilejowanej sfery. Aż się prosi przypomnieć polskie przysłowie – Co można wojewodzie, to nie tobie smrodzie. To także opowieść o rodzących się uczuciach między bohaterami tymi współczesnymi, i tymi sprzed ponad 150 lat. Na pewno polubicie rozsądną 17-letnią Rose Connolly, która za wszelką cenę chroni swoją siostrzenicę Margaret, oraz bardzo obiecującego studenta medycyny z farmerskiej rodziny Norrisa Marshalla. A także współczesnych bohaterów – Julię i Toma, choć o nich niewiele wiemy. Co ich wszystkich łączy? Kości, ogród, wspólna historia i pewna rzecz. Jaki wniosek po przeczytaniu tej książki? Taki, który odkryli niektórzy bohaterowie – Nie marnować okazji! Kochać![2].

Ogród kości to książka, od której trudno się oderwać choćby ze względu na niezwykłe zwroty akcji. Pragnie się jak najszybciej poznać prawdę, ale z drugiej strony pobyć z bohaterami dłużej niż te 400 stron.

Książka przeczytana w ramach wyzwań:

 

---

[1] T. Gerritsen, Ogród kości, Warszawa 2012, s. 410.

[2] Ibidem, s. 406 i 411.