LBA - kolejna nominacja

Witam w tym szczególnym dniu!

Nie ma to jak trzynastego w piątek – wszystko może się zdarzyć. Dziś zdarzy się mini wywiad alias spowiedź.

Mea Culpa (nie moja wina) z bloga Z książką do łóżka nominowała mnie jako pierwszą do LBA i swoich 10 pytań,. Kobita jest ciekawa ludzi, ich krwi i kości, aby mieć pewność, że blog prowadzony jest przez człowieka. Człowieka, który o czymś marzy, czegoś się boi, coś czuje, dlatego przygotowała pytania, które czasami były bardzo osobiste. Nie mniej  jednak dziękuję za nominację i już szczerze odpowiadam:

1. "Nie można uwiesić się na szyi drugiego człowieka i podporządkować całego swojego jestestwa jemu. Każdy jest odrębną jednostką, ma swoje nadzieje, plany, marzenia." A jakie Ty masz nadzieje, plany, marzenia?

Mam, jak każdy człek. Marzenie – być zdrową (nierealne). Nadzieja – wynalezienie skutecznych leków na nieuleczalne choroby (na to szansa zawsze jest, kwestia czasu) i pokój na świecie (pod wielkim znakiem zapytania). Plany – te najbliższe to wyjechać na Szpiknik (zależy od stanu zdrowia), te dalsze – żyć jak najlepiej na przekór chorobie i co miesiąc mieć przyzwoity wpływ gotówki na konto. Ha!

2. Jak wygląda Twoje szczęście?

Jest bardzo kolorowe i krótkotrwałe. Jak wybuch petardy. Po wielkim wybuchu i huku ciągną się za petardą kolorowe promienie, które wraz z oddalaniem się centrum wybuchu, tracą na intensywności barw i siły rażenia. Pozostają potem piękne wspomnienia i stan lekkiego uniesienia.

3. Czy masz jakąś słabość?

Kiedyś miałam słabość do białej czekolady. Teraz do domowych ciasteczek maczanych w herbacie w trakcie czytania. Mam też słabość do ludzi z ciętym językiem, lubiących się bawić słowami, żonglować nimi i stylizować swe wypowiedzi. Wtedy bardzo możliwy jest… intelektualny orgazm ;)

4. Pomyśl o swojej ulubionej książce. A teraz wyobraź sobie, że ma powstać do niej ekranizacja. Jaka to pozycja i jakich aktorów chcesz obsadzić w głównych rolach?

Nie mam ulubionej książki. Po prostu w trakcie czytania niektóre książki widzę jako filmy. Ostatnio spodobała mi powieść Jerzego Niemczuka „Bat na koty". Oj, chciałabym, i to bardzo, zobaczyć wieś oczami reżysera po tym, jak ją w powieści namalował autor i jak ja ją widziałam oczami wyobraźni. Co do aktorów to nie mam pojęcia. W powieści jest cała paleta bohaterów od wiejskich cwaniaczków i nierobów, przez staruszka erudytę, restauratorkę i tajemniczego letnika, po nowobogackich, szemranych przedsiębiorców i przemytników. 

5. Przed czym ostrzegłabyś młodsze pokolenie?

Przed zgubnym wpływem głupoty, zwłaszcza w czasach młodości, bo na nią nie ma lekarstwa… A tak konkretniej przed skutkami nieuczenia się, wpadania w złe towarzystwo, narkotyki, alkohol oraz przed życiem wirtualnym światem.

6. Gdybyś chciała przeżyć jeden dzień w książce, którą byś wybrała i w kogo chciałabyś się wcielić?

No ładnie… za aktorstwem nie przepadam, nie nadaję się do tego, a tu mam włazić w obcą skórę… Zapewne w jakąś przygodówkę z czasów dzieciństwa, więc w grę wchodzi Pan Samochodzik lub Adam Cisowski („Szatan z siódmej klasy”). Albo mogłabym zostać Martyną Wojciechowską, która przemierza świat.

7. Za co jesteś wdzięczna światu?

Za to, że żyję w ciekawych czasach. I że świat odkrył częściowo przede mną swe oblicze.

8. Gdybyś chciała napisać książkę, jaki byłby to gatunek? W którym najlepiej się odnajdujesz?

Trudno powiedzieć. Najbardziej lubię thrillery medyczne, lecz nie mam wiedzy z zakresu medycyny, aby napisać tego typu książkę. Lubię powieści przygodowe, historyczne, a że troszkę po świecie pojeździłam i zabytki zwiedziłam, to najprędzej byłaby to książka przygodowo-podróżniczo-historyczna.

9. Jak wyglądałby Twój lęk, gdyby się zmaterializował?

Trudne pytanie. Chyba wszechogarniający ból rozrywający każdy staw, każdą komórkę mego ciała, a dookoła mnie pustka i bezgraniczna ciemność bez szansy na wyciągniętą pomocną dłoń  i światełko w tunelu.

10. Którą książkę polecisz na każdą z pór roku?

Hmm… Nie wiem. Nie wracam do już przeczytanych książek, bo uważam, że wiele nowych czeka na przeczytanie. Może nie tyle jedną książkę polecę innym, co wiele – czyli powieści Tess Gerrittsen. Je się czyta niezależnie od pory roku i pory dnia.

Z mej strony pytań brak, nominacji też, ale jak ktoś bardzo chce, to zawsze może odpowiedzieć na te same pytania co ja.