Strony

poniedziałek, 4 grudnia 2017

Książkowe prezenty



Autor: zbiorowy
Tytuł: Księgarenka przy ulicy Wiśniowej
Cykl: Antologie świąteczne
Wydawnictwo: Filia
Liczba stron: 424
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016
ISBN: 978-83-8075-153-8


Księgarenka przy ulicy Wiśniowej to zbiór bożonarodzeniowych opowiadań, które stanowi pewną całość kompozycyjną, bowiem opowiadania Liliany Fabisińskiej rozpoczynają i kończą zbiór. Zamykają w swe klamry pozostałe opowiadania innych polskich autorów, które mają wspólne mianowniki oprócz tytułowej Księgarenki i jej właściciela – pana Alojzego..

Liliana Fabisińska Ostatnie święta – pan Alojzy zamyka swoja ukochana Księgarenkę przy ulicy Wiśniowej. Miał to zrobić już kilka razy wcześniej, lecz zawsze zmieniał zdanie. Tym razem go nie zmienił. Jest już stary, a poza tym chce odwiedzić swoją córkę w Australii. Ale przed Bożym Narodzeniem dla każdego swojego stałego klienta przygotował świąteczny książkowy prezent, bowiem uważał, że książki są przewodnikami duszy. Dla każdej osoby wybrał egzemplarz, który według niego może stać się drogowskazem na dalsze życie lub pocieszeniem… Bowiem książka podarowana komuś w prezencie może odmienić czyjeś życie.

Agnieszka Krawczyk Malutkie czary – o pracy w wigilię w przebraniu żółtej, pluszowej myszy, o sile promocji i gadżetów, o zaopiekowaniu się zaginionym dzieckiem, o zwiedzaniu sklepu z wyposażeniem wnętrz,
To, że ktoś jest dobry, nie oznacza od razu, że jest naiwny czy głupi. (s. 45)
Ważne było, że co się miało odnaleźć, to się odnalazło… (s. 64)
Wśród tych wszystkich zawirowań losu, burz i niepowodzeń ma się odnaleźć dwoje ludzi, których coś prowadzi do siebie, ale potrzeba im na końcu jakiegoś malutkiego czaru, żeby wszystko dobrze się skończyło. (s. 64)


Remigiusz Mróz Sędzia – o ludzkim obliczu zapracowanej sędziny sądu rodzinnego, o byciu człowiekiem, a nie tylko bezduszną literą prawa, o wpływie lektury na życie człowieka, o tym, że dziennikarze też się do czegoś przydają i o dzieleniu się wrażeniami przez małżonków wspólnie przeczytaną lekturą…
Czym jest życie bez czytania? (s. 69)
Żeby zrozumieć drugiego człowieka, musisz wejść w jego skórę i pochodzić w niej trochę. (s. 115)
Nieczęsto zdarza mi się dyskutować o książce z własną żoną. Ciekawe przeżycie. (s. 118)

Gabriela Gargaś Oswoić szczęście – prababcia wychowuje 10-letniego Franka, żyją bardzo skromnie. Obok nich mieszka 34-letnia singielka Aniela. Franek poznaje ją, a ona jego. Początki nie były łatwe. Jedno dla drugiego było dziwne. On się dziwił, że ona nie czyta książek i nie wierzy w magię świąt, ją dziwiła jego dorosłość i odmienność od innych chłopców w jego wieku. O sile rodziny, miłości… Ciepło i wzruszająco, choć i nieco nostalgicznie i nieprzyjemnie…
Tę czapkę zrobiła dla mnie babcia. Babcia ma chore stawy, trudno jej robić na drutach. Jej palce puchną, bolą, czasami są nienaturalnie powykręcane. Mimo bólu zrobiła dla mnie tę czapkę, bo mnie kocha. Wiesz jak to jest, gdy ktoś cię kocha? (s. 152)

Alek Rogoziński Cyganka prawdę ci powie… – stałe bohaterki w utworach pana Alka to Magda W. i Magda G., o dziecku z progresywnymi poglądami w kwestiach obyczajowych, wróżbach Cyganki, ratowaniu życia na wszelkie możliwe sposoby.  
Rozmowa z kilkulatką to jednak nie lada wyzwanie! (s. 219)
Jak czasem łatwo dzieciaki trafiają w sedno sprawy. (s. 229)
Wie pan, jak jest z dobrym związkiem. Połowa sukcesu to namiętność i miłość, a druga to dyplomacja i kompromisy… (s. 236)

Magdalena Witkiewicz Nikt nie powinien być sam w taki wieczór – dwa życia Joanny: te wcześniejsze jako księżniczka u boku bogatego męża z problemami, te późniejsze bardzo samotne i pozbawione marzeń, nadziei; w tym nowym pojawia się mężczyzna mieszkający w okolicy, ubierający się w skórę, ma liczne tatuaże i prowadza się z psem zaliczającym się do tych szczególnie niebezpiecznych.
Dla siebie wszystko warto. Czy chcesz, czy nie chcesz jesteś skazana na siebie aż do śmierci. Dbaj o siebie, rób sobie prezenty, bądź dla siebie miła. Będzie ci się lepiej szło przez to życie, nawet samej ze sobą. (s. 274)
Nie warto być samemu. Że dobrze jest być za kogoś odpowiedzialnym. A gdy uratujesz komuś życie, stajesz się za tego kogoś w dużej mierze odpowiedzialnym. (s. 307)

Marta Obuch Niezła szopka – pojawiają się bohaterowie z innej książki autorki, z Francuskiego pieska – Ryszarda, Luk i jego maman, Zuza, Marchewka. Ryszarda jedzie odwiedzić Hardego w więzieniu tuż przed Bożym Narodzeniem. W prezencie otrzymuje dziecko ze świeżą traumą i jego niekonwencjonalnym wysławianiem się. O potrzebie miłości, radości, ciepła i wspólnym gotowaniu.
Nie można myśleć minusami. (s. 325)
Ten bardzo ładny chłopaka… I bystry mocno. Idź, cała Polska czyta dzieciam… (s. 352)
A ludzie zawsze boją się tego, kto jest inny. Wcale nie chcą go poznać, ale się boją. (s. 355)

Liliana Fabisińska Zadanie niemal niewykonalne – o Księgarence przy ulicy Wiśniowej, jej nietuzinkowym właścicielu, panu Alojzym, o jego stałych czytelnikach, o skrytych marzeniach, o szczęśliwych spotkaniach i zwrotach akcji, o zadaniu do wykonania, o dzieciach czytających książki i na dokładkę piękna bajka…
W końcu każdy ma prawo do swoich małych sekretów. (s. 413)

Książkowe prezenty: Alicja w Krainie Czarów, Opowieści wigilijne, Zabić drozda,  Wielka księga Kubusia Puchatka, Błękitny Zamek, Mały Książę, Poezje zebrane Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Książka przeczytana w ramach wyzwań:

4 komentarze:

  1. Muszę w końcu przeczytać ten zbiór.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Warto! Księgarnia to prawie jak antykwariat, przynajmniej w tej powieści.

      Usuń
  2. Boże Narodzenie 2015 przeżyłam z 'Zabić Drozda'. Tak mi się skojarzyło.

    OdpowiedzUsuń

Gościu, atramentowy ślad zostaw po sobie,
A na każdy komentarz odpowiem wnet Tobie.