Wilczy gang

Autor: Marcin Szumowski

Tytuł: Wilczy gang i inne opowieści Kazimierza Nóżki

Wydawnictwo: Oficyna 4eM

Cykl: Inne historie Kazimierza Nóżki

Tom: 2

Liczba stron: 304

Oprawa: twarda

Data wydania: 2020

ISBN: 978-83-66242-38-8

Niespełna rok temu ukazała się książka dziennikarza Marcina Szumowskiego Niedźwiedzica z Baligrodu i inne opowieści Kazimierza Nóżki. Po jej przeczytaniu polubiłam fanpage Nadleśnictwa Baligród i na żywo podglądałam zwierzęta. Niektóre ze zdjęć rozpoznałam w najnowszej książce pasjonata przyrody Wilczy gang i inne opowieści Kazimierza Nóżki. Zapraszam do krainy niedźwiedzia i wilka.

To jest przyroda, Marcinku. Tu nie ma taryfy ulgowej. (s. 56)

Tematem przewodnim są wilki. Wilczym gangiem z Polanek dowodzi stara wadera, nazwana Zołzą. Rządzi wilkami twardą… łapą. Przy niej jest młodszy od niej samiec alfa. Byłam pod wrażeniem taktyki łowieckiej tych groźnych zwierząt i współpracy w trakcie polowania, szczególnie ich zasadzki na jelenie. Wilki to mądre zwierzęta, ale i bardzo brutalne. Widać to w czasie pozbawiania życia ofiary i w zachowaniu hierarchii w watasze. Jedna scena zmroziła mi krew w żyłach, kiedy to wilki pokazały swoją zajadłość. Sceny mlaskania pod jabłonkami i wilcza sjesta pokazały inne oblicze tych intrygujących zwierząt. A to nie jedyny gang opisany w tej książce.

Natura jest bezwzględna. (s. 211)

Bliskie leśniczemu są niedźwiedzie, szczególnie niedźwiedzica Aga, która teraz wychowuje Jasia i Małgosię. Te maluchy kiedyś odstawiły cyrk na jabłonce i napędziły Kazkowi stracha. Moją uwagę przykuł zawodowy złodziej, młody niedźwiedź Józefek. Rozrabiaka i leń jakich mało. Jego psoty bawią, ale i przynoszą ludziom szkody. Podziw wzbudził Ferdek, baligrodzki superdzik, który umie przechytrzyć wilki.

Kazek im ten las przynosi do domu. Jest jak posłaniec z dobrą wiadomością. (s. 95)

Kazimierz Nóżka jest nietuzinkowym człowiekiem, kopalnią niezwykłych opowieści, którymi sypie jak z rękawa. Wystarczy jedno zdjęcie, film z fotopułapki czy suszone grzyby, a już zaczyna się opowieść. Ta przywołuje inne. Mnóstwo tych historii, do których autor dodaje swoje. Wśród nich są przerażające, zabawne i rozczulające. Zwierzęta są takie jak my – odczuwają emocje, cierpią, bawią się, troszczą o młode, kochają, odczuwają smutek i przeżywają żałobę za partnerem. Szczególnie poruszyła mnie wielka miłość kaczora do kaczki. Bohaterami opowieści są też ludzie gór: Edward od siekier i Józef smolarz. Kazek wspomina historie ze swej młodości i czasów, gdy do leśnictwa przyjeżdżały czarne wołgi. Często przy tym raczy Marcina Szumowskiego w swoim domu specjałami swojej żony. Rozbudza apetyt nie tylko na historie, ale i bieszczadzkie smaki: gotowane rydze, proziaki, stolniki, placki z makiem, pastę z niedźwiedziego czosnku, kiełbasę z dzika. Kazek smakowicie rozprawia o jedzeniu i podaje przepisy na niektóre potrawy. Ślinka leci!

Mocne rzeczy się tu dzieją. (s. 54)

Opowieści czyta się jak leśne bajki, a to za sprawą gawędziarskiego stylu Kazka, jego wiedzy o zwierzętach. Doświadczony leśniczy i obserwator umie dzielić się z innymi swoimi historiami, jest otwarty na ludzi, lecz piętnuje ich głupotę za zostawianie śmieci w lesie, krytykuje „naprawiaczy przyrody”. Edukuje ludzi wybierających się w Bieszczady. Jednak mnie niezmiennie fascynują zwierzęta. Dowiedziałam się, jak mądre są kruki, dlaczego szyby są niebezpieczne dla ptaków, skąd się biorą świecące drzewa, jak wygląda zombie osa i borsucze zamczysko. Poznałam ciekawskiego jelonka, nałogi zwierząt, więź między nimi, wojowniczość matek. Przeżyłam niejedną przygodę.

Prawa przyrody działają nieustannie. Las to także funeralny temat – kości zwierząt i czaszki zdradzają tajemnice życia i śmierci, odchody wiele mówią. Zaskoczył mnie wspólny mianownik niedźwiedziej kupy i motyli! Prawda o tych pięknych owadach, wróblach i bocianach nieco zbiła mnie z tropu. Uzmysłowiłam sobie, jak mało wiemy o popularnych gatunkach zwierząt żyjących wokół nas.

W kontaktach z przyrodą nie można przesuwać granicy. (s. 259)

Wilczy gang to literatura faktu – przewodnik po życiu leśnych zwierząt i Bieszczadach, poradnik o dzikich zwierzętach i książka do poduszki, która czasem jest horrorem, a innym razem obyczajówką czy komedią. Treść wzbogacają liczne czarno-białe zdjęcia. Książkę przeczytałam jednym tchem. Zagłębiłam się w leśne, bieszczadzkie ostępy z Kazimierzem Nóżką i Marcinem Szumowskim, by podglądać życie dzikich zwierząt, poznać ich charakter i zwyczaje. Książkę Wilczy gang polecam każdemu!

Numer akredytacji: 06/05/2020