Wilczy Lord

Autor: Melisa Bel

Tytuł: Wilczy lord

Wydawnictwo: wydanie własne

Cykl: Niepokorni

Tom: 3

Liczba stron: 324

Oprawa: miękka 

Data wydania: 2022

ISBN: 978-83-962815-6-2

 

Czasami mam wilczy apetyt na książkę. Tak było z romansem historycznym Wilczy lord Melisy Bel, trzecim tomem cyklu Niepokorni.

Proszę się nie martwić, panno Summer, (s. 175)

Była wychowanka sierocińca św. Barbary, dwudziestoczteroletnia Charlotte Summer, przejęła zarządzanie zadłużoną instytucją. Krytyczna sytuacja finansowa zmusza nową zarządczynię do szukania wsparcia. I znajduje w osobie człowieka bezwzględnego, do cna zepsutego, zwanego królem rozpusty – we właścicielu ekskluzywnego klubu dla dżentelmenów. Lord James Hamilton, zwany Wilczym Lordem, jeszcze nie wie, co szykuje dla niego pewna młoda dama, która kiedyś już go zbeształa i od tamtej pory siedzi zadrą w oku i sercu. Charlotte zaprasza Hamiltona do przytułku i odwołuje się do jego szlachetnej natury, jednak lord ma inny plan. Przewrotny plan…

To na pewno książę. (s. 21)

Z miejsca przeniosłam się do Londynu, do roku 1819. Miałam okazję częściej bywać w domu uciech dla bogatych arystokratów niż w sierocińcu czy okazałej rezydencji pani Williams. Atmosfera w przytułku, choć ciepła i serdeczna, niestety nie nadrabiała deficytu ciepłej, smacznej strawy czy ciepłego wnętrza. Los zrealizował swój plan względem tego miejsca. Za to bardzo dobrze się czułam w luksusowych pokojach klubu lordowskiej mości, w których zwykle przebywały pary damsko-męskie w czysto rozrywkowym celu, ku uciesze najczęściej mężczyzny. Ale nie zawsze.

Wierz mi, droga Lotty, zawód nie czyni człowieka. (s. 216)

Autorka… uczłowiecza prostytutki. Pozwala czytelniczkom poznać bliżej dwie damy lekkich obyczajów. Sally i Peggy to zwyczajne kobiety, których los nie oszczędził w życiu i na pewnym etapie zmusił do podjęcia takiej pracy. Potrafią z niej czerpać przyjemność. Kobiety swoją życzliwością i sympatią zjednują sobie nie tylko klientów klubu. Ich szczera rozmowa z Summer bawi niedomówieniami i wskazówkami. Widzą to, czego nie zauważa ani Charlotte, ani James.

Gra czy nie, pytanie, czy ty zamierzasz w nią zagrać. (s. 60)

Wakacje z truchłami

Autor: Iwona Banach

Tytuł: Wakacje z truchłami

Wydawnictwo: Lekkie

Liczba stron: 416

Oprawa: miękka

Data wydania: 2021

ISBN: 978-83-66630-50-5

 

 

 

Urlop zbliża się w tempie jednostajnie przyspieszonym, więc pora planować wakacyjne wyjazdy. Znalazłam nie lada atrakcję! Prywatny Park Rozrywki w Wiedźmianach. Przede mną Wakacje z truchłami Iwony Banach.

A potem nastąpił armagedon. (s. 6)

Pakosiowa, pasjonatka kryminałów, założyła pierwszy Prywatny Park Zbrodni, zwany Truchliskiem. Na jego terenie doszło do prawdziwej zbrodni. Jest trup. Chwilowo bezimienny. W tym czasie niedaleko odbywa się zlot blogerek. Dwie z nich chcą zbić majątek na stworzonym przez siebie portalu o krwawych morderstwach. Zatrzymują się u babki Małochowej, która z obawy o swoje życie tępi wszelkie zjawiska nadprzyrodzone. W Wiedźmianach wiele się dzieje. Tajemnicza formuła zapewniająca wieczne piękno poszukiwana jest przez wielu. Tu miejskie ambicje zderzają się z wiejską rzeczywistością i mentalnością.

W ogóle idea parku była świetna. (s. 24)

Idee zwykle bywają świetne, lecz ich wdrożenie niekoniecznie. Tak się ma z Truchliskiem. Pakosiowa kombinuje i wciąż wymyśla nowe atrakcje dla turystów żądnych sensacji. Tanim kosztem „wyposażyła” park w zbrodnicze elementy. Znajduje się tu m.in. gilotyna, szubienica, wrak spalonego auta, szmaciany klaun bez głowy, tunel miłości. Trupy też są, a jakże. I to jak żywe! Buda z hot dogami również. No i błoto i krzaki. Wszystko pięknie i… nieładnie dla gatunku napływowo-przepływowego. Z wyglądu raczej śmietnisko, tyle że ogrodzone i z nazwą. Park rozrywki szyty na miarę! Nic, tylko zwiedzać!

My się znamy z internetu. (s. 367) 

Iwona Banach krytyki się nie boi. To kolejna powieść autorki, w której bezlitośnie wytyka palcami i piętnuje nasze polskie przywary, pijaństwo, głupotę, pogoń za pieniędzmi i wiecznym pięknem, teorie spiskowe, działalność policji, pogoń za sensacją, social media. Mocno obrywa się instamodelkom, którym Instagram zrobił niezłą papkę z mózgu. Ich głupota śmieszy. Pogoń za dobrym zdjęciem na „odpowiednio” makabrycznym tle, za kolejnym lajkiem, serduszkiem, liczbą followersów przeraża. Instagramerki żyją w social mediach i social mediami, bo życie realne służy im do istnienia w świecie wirtualnym. Facebookologia ma się dobrze, facebookowy altruizm też.

[…] w internecie wszystko jest możliwe, wszystko jest na trochę, na niby, na pokaz i dla lajków. (s. 367)

Sprawa tajemniczego zniknięcia księżnej

Autor: Nancy Springer

Tytuł: Sprawa tajemniczego zniknięcia księżnej

Tłumaczenie: Elżbieta Gałązka-Salamon

Wydawnictwo: Poradnia K

Seria: Enola Holmes

Tom: 6

Liczba stron: 200

Oprawa: twarda 

Data wydania: 2022

ISBN: 978-83-67195-10-2

Dziś ma premierę ostatni tom serii detektywistycznej dla młodzieży Enola Holmes Nancy Springer. Ostatni tom Sprawa tajemniczego zniknięcia księżnej przynosi zaskakujące rozwiązania wielu spraw.

Czy zechciałaby pani podjąć się tego zadania? (s. 31)

Po ostatnich wydarzeniach Enola zamieszkała w Klubie dla Pań. Teraz jako Johnowa Jacobson jest osobistą asystentką perdytorysty Ragostina. Kolejna jej sprawa dotyczy zaginięcia żony hiszpańskiego diuka. Księżna Blanchefleur del Campo zeszła w czeluści metra przy Baker Street i wszelki słuch po niej zaginął. Niewinny kaprys duquesy spowodowany monotonią życia, żądzą przygód i chęcią poznania wszystkich zakamarków Londynu doprowadził do tragedii. W tym samym czasie Enola zamartwia się o matkę i umyka bratu depczącemu jej po piętach. Tymczasem Sherlock jedzie do rodzinnej posiadłości wezwany przez zarządcę. Odbiera tajemniczą przesyłkę skierowaną do siostry, lecz jej nie otwiera. Nie wie, gdzie jest niesforna panna, ale znalazł sposób na znalezienie jej…

Bardzo naciągana teoria. (s. 93)

Ten tom to prawdziwa perełka. Sprawa niełatwa, z wysokiego C. Różne teorie przychodzą Enoli do głowy. Jedna z nich prowadzi ją do podziemnej kolei. Kiedy detektywka jest na tropie, nic jej nie jest w stanie powstrzymać, co najwyżej nieco spowolnić. Potrafi nie jeść i nie spać, byle tylko rozwiązać zagadkę. Nie boi się ubrudzić, a przebieranie weszło jej w krew. Akcja mknie żywo. Jej zwroty zaskakują. Czasami rozśmieszają, czasami przyprawiają o lekką grozę. Pojawiają się bohaterowie znani z poprzednich tomów oraz wspomnienia poprzednich spraw. Cyganka prawdę mówi, a bracia… Autorka przedstawiła stanowiska braci na temat swej młodszej siostrzyczki. W intrygujący sposób rozwiązała „niesnaski” między rodzeństwem i sprawę ich zaginionej matki. Gratką było dla mnie poznanie skytale – starej metody szyfrowania wiadomości.

Udałam się metrem, rzecz jasna. (s. 55)

Anatomia wiedźmy

Autor: Laura Tempest Zakroff

Tytuł: Anatomia wiedźmy. Mapa twojego magicznego ciała

Tłumaczenie: Katarzyna Emilia Bogdan

Wydawnictwo: Kobiece  

Liczba stron: 256

Oprawa: twarda

Data wydania: 2022

ISBN: 978-83-67069-45-8

 

Od początku roku towarzyszy mi Czaromarownik 2022. Wsiąknęłam w klimaty ezoteryki, dlatego sięgnęłam po książkę Anatomia wiedźmy. Mapa twojego magicznego ciała Laury Tempest Zakroff, którą otrzymałam do recenzji ze znanej księgarni internetowej.

Wyzwaniem dzisiejszej Wiedźmy jest pełne przyjęcie ciała i dotarcie do osobistej mocy, bez względu na to, jakie ograniczenia próbuje nałożyć na nas społeczeństwo i w jakich chce nas zamknąć ramach. (s. 23)

Autorka gloryfikuje nasze ciało, twierdząc, że jest ono niesamowite, a jednocześnie bywa też… obrzydliwe. Dzieje się tak za sprawą niespodzianek i wzywań, które funduje nam nasze skomplikowany organizm. Wkraczając z nią na ścieżkę ucieleśnionej Wiedźmy, trzeba wiedzieć, że w praktykach magicznych integracji i zespolenia potrzebują ciało i umysł oraz duchowość i cielesność. Przede wszystkim potrzeba znajomości i akceptacji ciała, życia w zgodzie z własną cielesnością, gdyż to pozwoli rozwinąć swoje magiczne umiejętności. Ciało stanie się duchowym naczyniem poprzez odpowiednie ćwiczenia i praktyki, które autorka przytacza w każdym rozdziale.

Czary wymagają siły umysłu, ciała i ducha, a odprawianie rytuałów pomaga nam je zbudować. (s. 89)

Laura Tempest Zakroff zachęca do odkrycia i poczucia magii w sobie, we własnym ciele. W tym celu wnikliwie analizuje nasze ciało pod kątem metafizycznym. Skupia się na pięciu elementach anatomii wiedźmy. Są to płuca, serce, wąż, kości i umysł. Szczegółowo je omawia, co momentami mnie nużyło. Kilka rzeczy w tej książce pozytywnie mnie zaskoczyło. Zdziwiło mnie, jaką moc ma krew menstruacyjna i mocz.

Zabawa z ogniem

Autor: Kerry Wilkinson

Tytuł: Zabawa z ogniem

Tłumaczenie: Tomasz Illg

Wydawnictwo: Dragon

Seria: Detektyw Jessica Daniel

Tom: 5

Liczba stron: 272

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Data wydania: 2022

ISBN: 978-83-8172-915-4

 

Zabawa z ogniem to już piąty tom serii Detektyw Jessica Daniel Kerry’ego Wilkinsona, choć miałam okazję poznać tylko czwarty. Jednak każdy tom można czytać oddzielnie.

Zwolnienie Martina zostało opisane w gazetach i w sieci (s. 34)

Sierżant Jessica Daniel ma za zadanie… eskortować Martina Chadwicka opuszczającego więzienie. Zwykle zajmuje się poważnymi śledztwami, lecz tym razem sprawa wygląda inaczej. Chadwick odsiedział siedem lat więzienia za podpalenie pubu w Manchesterze, w którym spał nastolatek. Chłopak zginął, a teraz jego ojciec zapowiada w gazetach, że będzie szukał zemsty za śmierć dziecka. Detektyw musi mieć oko na Chadwicka i jego osiemnastoletniego zbuntowanego syna Ryana. Wkrótce wybucha pożar w domu byłego więźnia. Ktoś go celowo podpalił. Martin ledwo uchodzi z życiem. To pierwszy z serii pożarów w spokojnej okolicy. Daniels nie przypuszcza, że i ona będzie na celowniku szaleńca. Tymczasem prywatny detektyw Andrew Hunter ma śledzić osiemnastolatkę pewnego biznesmena... Kto łączy te dwie sprawy i następne? Gdzie jest wspólny mianownik?

A skąd to przekonanie, że znajdzie pan coś, co może umknąć mojej uwadze? (s. 61)

Cenię panią sierżant jako dobrą policjantkę i detektyw, choć jak dla mnie zbyt łatwo się ona denerwuje. Nie do końca radzi sobie z własnymi emocjami, lecz umie nawiązać kontakt z ludźmi. Jej ostry język i sarkastyczne docinki wprowadzają nutę humoru. Czasami postępuje niezgodnie z przepisami lub je omija. Ma kilka rzeczy w zanadrzu, o których przełożeni nie wiedzą lub nie chcą wiedzieć. Nie wiem, czy wadą jest zbytnie zaangażowanie Daniels w śledztwa i celowy pracoholizm, byle tylko rzadko bywać w domu, z dala od narzeczonego. Kobieta świadomie unika rozmów o wspólnej przyszłości. Momentami zastanawiałam się, po co ona jest z Adamem i jak on z nią wytrzymuje. Wątek obyczajowy przeplata się z kryminalnym i trochę odciąga od dochodzenia (niektóre opisy też np. opis pasażerów w autobusie miejskim), ale także pozwala czytelnikowi złapać oddech.

Coś mi tu nie gra. (s. 94)

Inspektor Parma i przestępstwa w sieci

Autor: Christopher Siemieński

Tytuł: Inspektor Parma i przestępstwa w sieci

Ilustracje: Martin Siemienski

Wydawnictwo: Poradnia K

Seria: Inspektor Parma

Tom: 3

Liczba stron: 192

Oprawa: półtwarda 

Data wydania: 2022

ISBN: 978-83-66555-87-7

Christopher Siemieński w swej trzeciej książce detektywistycznej dla dzieci ponownie dotyka ważnych spraw. Tym razem wszystkich oplata siecią, ale nie rybacką. Co powiecie na Inspektor Parmę i przestępstwa w sieci?

Czy mogłabyś wyjaśnić, co się tu wyprawia? (s. 86)

Świnka Parma i szczurek Szperek to zgrany duet detektywistyczny cieszący się sławą. Wspólnicy rozwiązali kilka ważnych spraw, a kolejna wielka afera już się pojawia na horyzoncie. Jagodno staje się zakładnikiem nieznanych przestępców. Ktoś chce zniszczyć elektrownię w mieście i żąda okupu w kwocie stu milionów. Miastu grozi paraliż. Jagodzianie zachowują się jak zahipnotyzowane smartfonowe zombie. Idą do banku i przelewają pieniądze na nieznane konto. Parma i Szperek muszą uratować miasto i całą Obfitanię przed nieznanym wrogiem, który ma wiele wspólnego z internetem i nowoczesnymi technologiami…

To właśnie dla takich spraw utworzono Archiwum Klops. (s. 139)

Kiedy inspektor Parma postawi kołnierz płaszcza (ten z plamami po kompoście), oznacza to jej gotowość do działania. I działa swoimi raciczkami! Lecz ktoś jej przeszkadza. Ona sama staję się obiektem ataku. Akcja mknie. Pościgi, ucieczki, strzelaniny, lecz sprawa w Jagodnie jest o tyle poważna, że nie tylko agentka FBŚ jest proszona o pomoc. Do akcji z pomocą wkracza elitarna jednostka specjalna. Niebezpieczeństwo czyha na każdym kroku, adrenalina krąży, emocje buzują, a sprawy się komplikują. Tylko szczegóły pozwalają wpaść na trop, rozwiązać zagadkę i odkryć prawdę. Jednak tym razem jest nieco inaczej, więcej się dzieje, ale i wyrok wydany w sądzie zaskakuje. I choć wiele tu różnych niebezpieczeństw, to między kolejnymi sprawami podkreślone są inne wartości – współpraca w grupie, wsparcie bliskich, a nawet fakt bycia mniejszym. Poza tym związek świnki z wieprzem kwitnie. Parma w wieczorowej sukni nawet na mnie wywarła duże wrażenie.

Społeczeństwo nie wyobraża sobie życia bez komputerów czy internetu. (s. 155)

Zdobycze lutowe

Ja nie wiem, co się działo w tym najkrótszym miesiącu w roku. Istne urwanie… paczek! Przeżyłam książkowy zawrót głowy! Mało tego. Ciągle kręci mi się w głowie od ilości nazwisk autorów i tytułów oraz wydawców. Luty od początku zasypał mnie przesyłkami z książkami. Jednej z nich się nie spodziewałam, a jest to wygrana z serwisu Granice. Czas się pochwalić

Lutowe zdobycze z podziałem na zdobycze i wygraną, czyli dwa mniejsze stosy:

 

Śniadanie z Arsenem

Autor: Agnieszka Lingas-Łoniewska

Tytuł: Śniadanie z Arsenem

Wydawnictwo: Słowne

Seria: Kolacja z Tiffanym

Tom: 3

Liczba stron: 248

Oprawa: miękka 

Data wydania: 2022

ISBN: 978-83-8251-102-4

 

 

Po kolacji i obiedzie przyszła pora na Śniadanie z Arsenem zaserwowane przez Agnieszkę Lingas-Łoniewską, powieść, którą otrzymałam do recenzji ze znanej księgarni internetowej.

Byłem synem capobastone. (s. 188)

Chris Conti, nieuchwytny i sprytny złodziej o ksywce Arsen, wraca do Polski, by dokończyć ważną rodzinną sprawę. Po pięciu latach ponownie pojawia się w Gołdapi, spokojnym, uzdrowiskowym miasteczku nad jeziorem. On jest nieprzewidywalny, ale los też ma dla niego niespodziankę. I to niejedną. Litwinka Lina Jurgatis wciąż mieszka w Gołdapi i pamięta Krzyśka, w którym się zakochała. Oprócz wspomnień ma jeszcze inną „pamiątkę” po Włochu. Gdy ci dwoje ponownie się spotkają, gorące emocji biorą górę. Bez kłopotów się nie obejdzie. A na domiar złego w miasteczku pojawi się cenny klejnot – złote oko hrabiny Nehrebeckiej. Aż się prosi, by go ukraść…

Robimy imprezkę. Krysia musi się rozerwać. (s. 75)

Jak bardzo mi było trzeba spotkania z wielką trójcą braci – z rozważnym Maćkiem, narwanym Jackiem i szalonym Krzyśkiem. Jak bardzo potrzebowałam takiej lekkiej powieści po ciężkim dniu! Rzuciłam wszystko i sięgnęłam po książkę. Szybko zapomniałam o swoich problemach i przeniosłam się… nieco ponad sześćdziesiąt kilometrów na wschód. Blisko prawda? Udałam się na Mazury Garbate do mojej Gołdapi, w której byłam kilka razy. Jezioro z bojkami wyznaczającymi granicę państwa, domki, tężnie, bunkry w lesie, Piękna Góra z restauracją obrotową to wszystko jest mi bardzo dobrze znane. Zatęskniłam! Zamarzyłam! Zaczynam planować…

Kajak z dziewczynami zbliżał się do boi granicznych. (s. 27)

Panna bez majątku

Autor: Urszula Gajdowska

Tytuł: Panna bez majątku

Wydawnictwo: Szara Godzina

Seria: W dolinie Narwi

Tom: 2

Liczba stron: 440

Oprawa: miękka 

Data wydania: 2021

ISBN: 978-83-66573-70-3

 

Panna bez majątku to druga odsłona historycznego cyklu W dolinie Narwi Urszuli Gajdowskiej. Na co mogła liczyć uboga szlachcianka dwa stulecia temu?

Chodzi o dziwne dźwięki, jakie w zasadzie tylko ja słyszę od jakiegoś czasu. (s. 132)

Królestwo Polskie, Podlasie, lato 1816 roku. Małgorzata Strzelecka wraz z ciotką przyjeżdża na wieś do majątku stryja, by spędzić lato. Pewnej upalnej nocy młoda dama poszła się wykąpać dla ochłody w jeziorku. Jej spokój zakłócił nieznany mężczyzna – przystojny i… nagi. W całej okazałości Ksawery Wigura, przyszły sąsiad jej stryja. Mężczyzna przyjechał odwiedzić ciotkę, która uważa, że w okolicy dzieje się coś dziwnego, a ona sama nie może spać ze strachu. Tropy prowadzą do kradzieży celtyckich manuskryptów z zamkniętej chaty należącej do zmarłego wuja. Baron Wigura ma co robić…

W takim razie, co jeszcze pani miała na myśli? (s. 132)

Jak wspaniale było spędzić wakacje w Dolinie Narwi w Wiśniowym Dworze! Miałam zapewnioną słoneczną pogodę, piękne okoliczności przyrody, relaks, nawiązałam bliższą znajomość z sąsiadami, spotkałam rodzinę naukowców, ale także rozwiązywałam zagadkę tajemniczych wydarzeń wokół domu Walentyny Wigury. Nie planowałam lekkiej fascynacji inteligencją i odwagą oraz dobrze zbudowaną sylwetką pewnego przystojniaka, który w kontaktach z młodymi kobietami wykazywał się nieśmiałością, a raczej niezdarnością. Kręciłam się na karuzeli emocji, miałam zapewnione przygody sensacyjno-kryminalne, nieplanowane porywy serca i… myśli uciekające ku męskiemu ciału. Mniej mi się podobała zbyt głęboka analiza myśli i uczuć głównej pary bohaterów, trochę to odciągało od wydarzeń. Za to finał to skutek… byka z winem.

Przed panią niczego nie da się ukryć. (s. 247)

Czytająca w lutym

 Najkrótszy miesiąc za mną, choć czytelniczo taki sobie. Tak wyglądają moje wyniki w lutowym Excelu:

	DOROŚLI				DZIECI, MŁODZIEŻ				SUMA	SUMA	AUDIO
MSC	KSIĄŻKI		EBOOKI		KSIĄŻKI		EBOOKI		KS.	STR.	DOROŚLI		DZIECI
	ILE	STR.	ILE	STR.	ILE	STR.	ILE	STR.			ILE	CZAS	ILE	CZAS
I	7	2644	1	202	5	1238	0	0	13	4084	5	44'41	1	3'44
II	6	2184	0	0	15	1218	0	0	21	3402	0	0	0	0
III									0	0
IV									0	0
V									0	0
VI									0	0
VII									0	0
VIII									0	0
IX									0	0
X									0	0
XI									0	0
XII									0	0
SUMA	13	4828	1	202	20	2456	0	0	34	7486	5	44'41	1	3'44

Powiem Wam jedno – już nie robię planów czytelniczych, bo dzieje się odwrotnie, niż planowałam. Zaksiążkowało mnie w najkrótszym miesiącu roku… pod względem ilości propozycji recenzenckich i książek dla dzieci. Przyszły książeczki do biblioteki szkolnej i pani bibliotekarka nie mogła się im oprzeć. Generalnie w lutym mało czytałam. Ostatnio ciężko się skupić na czytaniu, a w pracy… przeplatają się praca i akcje charytatywne, zwłaszcza że na moich terenach mieszka dużo Ukraińców.