Prawdziwe życie mija nas o krok.
I z tym nam dobrze jest i nie jest,
I niby nic nie dzieje się.
Świat nam nie wadzi, lecz przez cały czas
książka prowadzi, książka żyje w nas,
Co było ledwie nutką rzewną
Zmienia się w pewność tego, że:
Ref.:
Do zaczytania jeden krok, jeden jedyny krok nic
więcej.
Do zaczytania jeden krok, trzeba go zrobić jak
najprędzej.
Dopóki się nie męczy wzrok, dopóki książkę
trzymasz w ręce,
Dopóki kusi nocy mrok, do zaczytania jeden krok,
Do zaczytania jeden krok…
Po prostu pięknie. Aż same usta rwą się do śpiewania :)
OdpowiedzUsuńJa tam sobie śpiewam :)
UsuńAch, aż zaczęłam sobie nucić pod nosem... :)
OdpowiedzUsuńTo się bardzo cieszę! :)
Usuńna na na na na na na na...
OdpowiedzUsuńJuż mały chórek stworzyłyśmy :)
Usuń