Heartstopper 4

Autor: Alice Oseman

Tytuł: Heartstopper 4

Tłumaczenie: Natalia Mętrak-Ruda

Ilustracje: Alice Oseman

Wydawnictwo: Jaguar

Seria: Heartstopper

Tom: 4

Liczba stron: 384

Oprawa: miękka 

Data wydania: 2022

ISBN: 978-83-8266-115-6

 

Książka, którą pochłonęłam w jedno popołudnie to Heartstopper 4 Alice Oseman, którą otrzymałam do recenzji ze znanej księgarni internetowej.

Chcesz zjeść gdzie indziej? (s. 1052)

Nick i Charlie oficjalnie są parą. Charlie dojrzewa do tego, by wyznać miłość. Nick jeszcze się nie wyoutował przed ojcem, z którym ma sporadyczny kontakt. Zamartwia się o ukochanego, którego stan się pogarsza. Martwią go zaburzenia odżywiania Charliego. Kończy się lato. Nowy rok szkolny przyniesie wiele zmian. Nastolatkowie poznają siłę miłości i jej znaczenie.

Przytulić cię i tak? (s. 1332)

Uwielbiam tę serię książek graficznych dla młodzieży z różnych względów. Po pierwsze tematyka poruszana przez autorkę – LGBTQ+. Trudna tematyka. Autorka pokazuje prawdziwe relacje, przyjaźń, miłość między młodymi ludźmi homoseksualnymi, ale nie tylko. Bohaterami są także nauczyciele, którzy się wyoutowali w czasie wakacji. Tym razem Alice Oseman zafundowała czytelnikom rollercoaster emocjonalny. Emocje Nicka i Charliego, ich przyjaciół, rodzin, które przeżywałam razem z nimi, to nic w porównaniu do tego, z czym przyszło się mierzyć bohaterom. Trudne codzienne sprawy…

Miłość nie uleczy choroby psychicznej. (s. 1163)

Biblia CBD. Jak stosować konopie, aby wzmocnić odporność i żyć dłużej

Autor: Dani Gordon

Tytuł: Biblia CBD. Jak stosować konopie, aby wzmocnić odporność i żyć dłużej

Tłumaczenie: Maciej Lorenc

Wydawnictwo: Kobiece

Liczba stron: 468
Oprawa: twarda
Data wydania: 2021

ISBN: 978-83-66890-18-3

 

 

Jak wiecie, od kilku lat zmagam się z RZS. Było ze mną różnie, jednak zawsze towarzyszy mi ból. Mniejszy, większy, ćmiący, pulsujący, rwący, ostry, paraliżujący…

Latem znajoma zachęcała mnie do zakupu kropel CBD, bo pomagają na ból. Byłam sceptyczna. Ostatnio rozmawiałam z koleżanką cierpiącą na migreny. Jej krople z konopi pomogły. Podesłała mi linki, a ja się zaczytałam. Porozmawiałam na czacie z właścicielem jednej z firm produkujących takie krople. Dostałam szczegółowe informacje na e-mail. Skuszona promocją kupiłam 20% krople CBD. Po kilku dniach zaczęłam je stosować – kropla dziennie. Gdzieś te obawy kryły się w podświadomości. Pomogła mi pewna książka – dr Dani Gordon Biblia CBD. Jak stosować konopie, aby wzmocnić odporność i żyć dłużej, którą otrzymałam do recenzji z popularnej księgarni internetowej.

CBD to skrót od kannabidiolu, związku chemicznego występującego w konopiach. Jest on pozyskiwany z konopi siewnych, czyli takich, które mają znikomą i dozwoloną ilość substancji działającej odurzająco THC. Dzięki temu nie mają właściwości psychoaktywnych. CBD jest bezpieczne, legalne, nie ma skutków ubocznych i nie uzależnia, a co najważniejsze wpływa pozytywnie na zdrowie. Konopie mają dużo do zaoferowania.

Nielegalne stosowanie czarnorynkowych konopi na reumatoidalne zapalenie stawów jest szeroko rozpowszechnione… (s. 383)

Gdy wzięłam do ręki Biblię CBD, to zaczęłam ją czytać od końca. W indeksie znalazłam swoje choróbsko i przeniosłam się na stronę 383. Po przeczytaniu wpisu byłam rozżalona. Lek konopny Sativex (pierwszy lek na bazie marihuany zarejestrowany w Europie) nie jest dopuszczony do stosowania przez reumatyków, tylko jako aerozol na stwardnienie rozsiane. Boli mnie, że w Polsce nie mam leków na bazie konopi, które mają wielu przeciwników. W każdym razie okazuje się, że CBD pomaga nie tylko na ból, ale także na nasilenie i rozwój mojej choroby. Potem poznałam historię Rachel, która po 3 miesiącach odstawiła sterydy (ja wciąż biorę). Przyjmuje ona konopie wraz z lekami biologicznymi. Nie znam konkretów, ale obie jesteśmy w podobnej sytuacji. Wiem jedno, dzięki CBD zniknął mój problem bezsenności. Zasypiam w kilka, kilkanaście minut.

Ta książka nie promuje ani nie zaleca nielegalnego stosowania konopi z jakiegokolwiek powodu. (s. 5)

Telefonistka z ulicy Próżnej

Autor: Weronika Wierzchowska

Tytuł: Telefonistka z ulicy Próżnej

Wydawnictwo: Szara Godzina

Liczba stron: 304

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Data wydania: 2021

ISBN: 978-83-66573-56-7

 

 

 

 

Kiedy rzeczywistość rozczarowuje, przenoszę się w przeszłość. W nie tak odległe czasy zabrała mnie powieść Weroniki Wierzchowskiej Telefonistka z ulicy Próżnej.

Coś takiego, taka niepozorna, szara myszka. (s. 76)

Hanka Kabała na pierwszy rzut oka niczym się nie wyróżnia. Szara myszka o szarych oczach, ubrana w szarości. Ale gdy się odezwie, potrafi oczarować swoim głosem – mocnym i dźwięcznym o pięknej barwie. Hanka ma urodę telefoniczną! Pracuje w centrali telefonicznej w Warszawie. Jej bezbarwne i nudne życie oraz mieszkanie w zimnej kawalerce nie jest szczytem marzeń. Pewnej nocy podsłuchuje rozmowę. Złamanie regulaminu pracy sprawia, że życie Hanki nabiera rozpędu. Jej uporządkowany świat legł w gruzach, a ona sama została wkręcona w środek intryg i rodzinnych tajemnic arystokratów…

To wszystko skomplikowane, zagmatwane niczym węzeł gordyjski. (s. 236)

Fabuła mnie pochłonęła. Tajemnice rodzinne i skomplikowana intryga to jedno, lecz nic nie zapowiadało „atrakcji”, jakie znalazłam w środku – ucieczki, pościgi, porwania, aresztowania, podsłuchiwanie, badania naukowe z wykorzystaniem prądu i narkotyków. Z historycznej obyczajówki zrobiła się powieść z rozbudowanym wątkiem kryminalnym. Ważną rolę odgrywają telefony i możliwości komunikacyjne telefonistek oraz zmysł śledczy dziennikarza. Wszyscy próbują rozgryźć, co się dzieje. Jednak władza i pieniądze to potężna broń. Herst traktuje ludzi jak zabawki, którymi dowolnie można majstrować. Nie tylko on manipuluje ludźmi. W pewnym momencie straciłam pewność, kto kogo mami, kto kim manipuluje, kto kogo chroni. Im bliżej zakończenia, tym sprawa stała się oczywista. W finale zostałam zaskoczona motywacją działania sprawcy. Tak bardzo ludzką.

Ma pani tendencję do pakowania się w kabałę, co? (s. 43)

Obserwuję cię

Autor: Lisa Jewell

Tytuł: Widzę cię

Tłumaczenie: Danuta Śmierzchalska

Wydawnictwo: Edipresse Książki

Liczba stron: 328
Oprawa: miękka
Data wydania: 2019

ISBN: 978-83-7554-310-0

Paczka z książką Widzę cię Lisy Jewell kompletnie mnie zaskoczyła. Czym? Napisem na pudełku i zawartością. Trzy zdjęcia z tajemniczą kobietą… Poczułam się nie tylko obserwowana przez obcego mi człowieka, ale wręcz inwigilowana. 

Może pojawił się w momencie, gdy jej wewnętrzny świat fantazji potrzebował wypełnienia. (s. 22)

Joey Mullen po czterech latach pracy za granicą wróciła ze świeżo poślubionym mężem i tymczasowo zamieszkała ze swoim ukochanym bratem i jego ciężarną żoną. Pewnego dnia spotkała sąsiada dwa razy starszego od siebie. Zahipnotyzował ją swoim wyglądem i urokiem, zauroczyła się w jednej chwili w dyrektorze miejscowego liceum, Tomie Fitzwilliamie. Tak zaczęła się „mała” obsesja młodej kobiety na punkcie dojrzałego i atrakcyjnego sąsiada. Jej marzenia, tęsknoty, fantazjowanie znalazły obiekt. Mąż zaczął schodzić na drugi plan…

Kolejna tragiczna kobieta ulegająca niepomiernemu urokowi jego ojca. (s. 67)

Nieśmiały nastolatek Freddie Fitzwilliam pasjonuje się fotografią i obserwowaniem innych ludzi. Wielokrotnie chodził za nimi i robił im zdjęcia. Jest wnikliwym obserwatorem. Zauważa szczegóły i widzi, jaki wpływ na kobiety ma jego ojciec, także na jego matkę. Bacznie obserwuje nową sąsiadkę Joey i robi jej zdjęcia z okna swojego pokoju na piętrze. Urokowi dyrektora liceum ulegają też nastolatki, choćby uczennice Jenna i Bess. Podziwiają pana Fitzwilliama nie tylko jako przystojnego i szarmanckiego mężczyznę, ale też jako doskonałego dyrektora.

Każdy chce mieć trochę Toma Fitzwilliama. (s. 79)

Wspomnienia pielęgniarki

Autor: Christie Watson

Tytuł: Pielęgniarki. Sceny ze szpitalnego życia

Tłumaczenie: Ewa Borówka

Wydawnictwo: Marginesy

Liczba stron: 320
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2019

ISBN: 978-83-66140-015-8

Życzliwość, empatia, współczucie i troska o godność pacjenta. Oto atrybuty dobrej pielęgniarki. (s. 195)

O tym zawodzie pisze Christie Watson w książce Pielęgniarki. Sceny ze szpitalnego życia, która zdobyłam na portalu Czytam Pierwszy.

Musisz popełniać błędy – mówi. – Jesteś perfekcjonistką, a w pierwszej pracy nie można być idealnym. W żadnej nie można. (s. 134)

Autorka wie, o czym pisze. Nie zapowiadała się na dobrą pielęgniarkę, ponieważ bała się widoku krwi. Zemdlała w laboratorium w czasie badań i wówczas laborantka ze śmiechem doradziła jej, by młoda Christie zastanowiła się jeszcze raz nad wyborem zawodu. Nastolatka była uparta. Została pielęgniarką psychiatryczną, a potem już poszło z górki… Przychodzi moment, że i autorka staje po drugiej stronie barykady, a inna pielęgniarka służy pomocą jej rodzinie. Wtedy jeszcze pełniej doświadcza, czym jest dobroć, którą codziennie w pracy okazywała innym. Czasami wspomina także o swej rodzinie, trochę zaniedbanej przez swoją pracę i długie dyżury.

Pielęgniarka psychiatryczna to łapaczka snów w oknie beznadziei. (s. 74)

Christie Watson jako pielęgniarka przepracowała dwadzieścia lat w szpitalu na różnych oddziałach: psychiatrycznym, chirurgii, ogólnym, na neonatologii i położnictwie. Jej najbardziej ulubiona odmiana pielęgniarstwa to mieszanina wszystkich specjalności: medycyny ogólnej, chirurgii, pediatrii, opieki nad dorosłymi i psychiatrii. Tą książką zaprasza ona czytelnika do szpitala. Pozwala mu włożyć fartuch pielęgniarski i oprowadza go po oddziałach szpitalnych, zdradzając jego tajemnice i snując swoją osobistą opowieść o tych niezapomnianych przypadkach. Dzieli się z czytelnikiem radościami i smutkami ze swojej pracy. Ze szczegółami opisuje pierwszy poród, w którym uczestniczyła, oraz pierwszą śmierć, z która się zetknęła. To bardzo osobiste relacje, emocjonalne, szokujące, wzruszające.

Pielęgniarka dziecięca musi być zaklinaczką. (s. 120)

Obsesyjna miłość

Autor: J.L. Butler

Tytuł: Nigdy cię nie opuszczę

Tłumaczenie: Sara Manasterska

Wydawnictwo: Edipresse Książki

Liczba stron: 384
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2019

ISBN: 978-83-8117-630-9 

A teraz leżałam, czekając na śmierć: prawdziwa historia o tym, jak łatwo można źle skończyć. (s. 7)

Nie ja. Główna bohaterka thrillera J.L. Butler Nigdy cię nie opuszczę autorstwa. J.L. Butler to pseudonim bestsellerowej brytyjskiej autorki powieści obyczajowych. Akcja rozpoczyna się trzy miesiące wcześniej od tych dramatycznych wydarzeń i to całkiem zwyczajnie. Ot, kolejny dzień z życia pracującej singielski.

Potrzebujesz tylko dużej sprawy, Fran. Czegoś, co sprawi, że ludzie cię zauważą. (s. 15)

Francine Day poznajemy w dniu jej trzydziestych siódmych urodzin. Jest inteligentną, ambitną, odnoszącą sukcesy młodszą prawniczką w londyńskiej kancelarii w Burgess Court. Zaczyna starać się o uzyskanie tytułu królewskiego prawnika. Do ubiegania się o jedwabną togę potrzebuje jednej sprawy, ale prestiżowej. I taka jej się zaraz trafia. To rozwód prezesa prężnej firmy, biznesmena i geniusza finansowego Martina Joy’a, którego żona Donna chce oskubać. Oboje są atrakcyjnymi ludźmi i od razu między nimi zaczyna iskrzyć. Natychmiastowe zauroczenie staje się obsesją dla obu stron, dla jednej bardziej. Już po wstępnej rozprawie trafiają do jego mieszkania i… niewiele śpią. Sekretny romans rozwija się w najlepsze, lecz sprawa rozwodu, która prawniczce wydawała się prosta i typowa, nagle się komplikuje. Znika Donna, a Martin standardowo jest podejrzany o morderstwo. Ostatnia osoba, która widziała jego żonę żywą, to jego prawniczka i kochanka. Sprawa się komplikuje, życie Francine też, gdyż bohaterka czasami traci nad nim kontrolę.

Nikt nie może wiedzieć, że się spotykamy, Fran. (s. 159)

Zaczęło się obyczajowo, ale szybko autorka wprowadziła i rozwinęła wątek romansu. W pewnym momencie zaczęło mi zgrzytać. Zawód bohaterki, jej podejście do pracy, pracoholizm oraz fakt, że ona zdaje sobie sprawę, iż nie powinna się zakochiwać, bo miłość może ją zniszczyć, kłócą się ze sobą. Wiem, że miłość bywa ślepa, lecz chyba można podejść profesjonalnie do tematu i poczekać do końca rozwodu. Ich romans wcale nie jest sekretem, skoro znajomi widzą jego symptomy. Ale nie, ona brnie dalej w obsesyjną miłość. To nie jedyne jej przewinienie jako przedstawicielki prawa. Zero profesjonalizmu. Praca niełatwa. Wizerunek londyńskiej palestry na przykładzie działania kancelarii Fran to obraz wielowymiarowy w jasnych i ciemnych odcieniach.

Powiedziałam sobie, że muszę być spokojna, że emocje, które mnie ogarniały, sprawiały wrażenie manii. (s. 174)

Wariant rzeczywistości

Autor: Anka Mrówczyńska

Tytuł: Uśpiona. Który to wariant rzeczywistości?  

Wydawnictwo: Psychoskok

Liczba stron: 198
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2018

ISBN: 978-83-8119-282-8 

Nowa książka Anki Mrówczyńskiej rzuca się w oczy. Choć jest niewielkich rozmiarów, to okładka przyciąga wzrok swoją krwistością i bezradnością osoby, być może ofiary. Tytuł Uśpiona można różnie interpretować, ale to podtytuł: Który to wariant rzeczywistości? narzuca pewne skojarzenia. Czyżby czytelnik miał wkroczyć w świat matrixu???

Kim są… ci ludzie…? (s. 33)

Książka zaczyna się od przedstawienia obszernych fragmentów życiorysów kilku osób. Poznajcie przerażoną, wykończoną i wiecznie uciekającą przed goniącymi ją ludźmi Majkę oraz jej przyjaciela Janka; nastoletniego Andrzeja, jego dwójkę młodszego rodzeństwa i matkę, którzy są katowani za byle co przez ojca alkoholika milicjanta, potem Andrzej zostaje milicjantem; nastolatkę Jagodę z dobrego domu, córkę polityka, która pisze przejmujące wiersze i w wieku piętnastu lat zamieszkuje na squacie ze swoim nowym chłopakiem Duchem; Rylskiego początkującego polityka, mającego ukochaną córeczkę jedynaczkę; młodego redaktora, który ma ambicję zostać dziennikarzem śledczym jak jego ojciec i który właśnie złapał ciekawy temat. Wydaje się, że te osoby nie mają ze sobą nic wspólnego. Wydaje się…

Ten przestępca w majestacie prawa dokładnie wiedział, co robi. (s. 73)

Jest jeden bohater, który przewija się w życiu pozostałych i wokół którego toczy się akcja powieści. To prokurator z PRL-u Tadeusz Bromski, bezwzględny i brutalny, bez żadnych hamulców, świetnie manipuluje ludźmi, wykorzystuje ich do własnych celów, groźbami i szantażami zmusza ich do czynów zabronionych, by w ten sposób uczynić ich swoimi popleczniczkami. Działa w białych rękawiczkach, jego macki sięgają wszędzie, a co najgorsze ma zapędy pedofilskie. Postać do gruntu zła, nawet w oczach prokuratora brak emocji, są puste i zimne niczym lód. Jednak gdy czytelnik poznaje jego dzieciństwo i młodość, to już nic w życiu tego potwora nie powinno go zdziwić. Wszyscy bohaterowie są dobrze nakreśleni, wyraziści i niejednoznaczni, a ich życiorysy przyprawiające o dreszcze to gotowe scenariusze filmowe, filmów grozy.

Zdajecie sobie sprawę, jakim wrzodem na zdrowym ciele Polski Ludowej jesteście?! 

(s. 25)

Urlopowo - Do zwariowania jeden krok

Autor: Agata Przybyłek

Tytuł: Ja chyba zwariuję!

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Seria: Miłość i inne szaleństwa

Tom: 1

Liczba stron: 384
Oprawa: miękka
Data wydania: 2018

ISBN: 978-83-7976-900-1

Miłość można znaleźć wszędzie, nawet… w szpitalu psychiatrycznym! Nina ma dwójkę dzieci i byłego męża. Tak jak żywioł powietrza, jest silna i niezależna, jednak nie ze wszystkim zawsze daje sobie sama radę. Zresztą kto by dawał, gdy w pracy atakuje cię szalony pacjent, twój były jest wiecznym nastolatkiem, mamusia znajduje ci nowego męża na portalu randkowym, a ty w dodatku potrącasz autem nauczycielkę swojego dziecka? Na szczęście Nina może liczyć na wsparcie rodziny oraz przystojnego kolegi z pracy, psychiatry Jacka. Na nieszczęście obydwoje mają ten sam problem – nadopiekuńcze rodzicielki. Podczas gdy mama Niny cieszy się, że córka wreszcie się zakochała, mama Jacka nie jest zachwycona faktem, że syn z kimś się umawia. Tylko jak tu sabotować związek swojej dorosłej pociechy?

I co z tego. Jesteśmy w psychiatryku. Tu wszystko można. (s. 201)

Wraz z Agatą Przybyłek i jej powieścią Ja chyba zwariuję! zapraszam Was do szpitala psychiatrycznego w Brzózkach. To tu pracują główni bohaterowie – psychiatra Jacek chorujący na nerwicę oraz salowa Nina mająca lęki i wpadająca w histerię na widok jednego z pacjentów.

Po prostu wychodzę z założenia, że nawet jeżeli jest mi pisany jakiś mężczyzna, to wcześniej czy później i tak wpadnę w jego ręce. (s. 186)

Główni bohaterowie to single – on kawaler, ona rozwódka z dwójką dzieci i problemowym eksmężem. Miłość poszukiwana? Dopiero z czasem i nie zawsze przez osobę najbardziej zainteresowaną – mamusia też może pomóc dziecko znaleźć nowego partnera choćby przez portal randkowy lovestory.pl. I z całkiem innych powodów, choć mających wspólny mianownik. Bo miłość gra tu pierwsze skrzypce.

Proszę, niech ktoś mnie uszczypnie. Ja chyba zwariuję… (s. 114)

Czytelnik od początku zostaje zaznajomiony z sytuacją rodzinną i sercową bohaterów, zagląda do ich mieszkań, poznaje domowników i przez pewien czas z nimi żyje, o ile wcześniej nie zwariuje… z różnych przyczyn.  Bo nie tylko Nina może zwariować, inni też mają na to szansę, nawet czytelnik może czuć się zagrożony, lecz i bezpieczny, gdyż do psychiatryka jest naprawdę blisko. A i opieka fachowa! Każdy zawsze może liczyć na pomoc lekarza Jacka.

Przecież on był jeszcze taki niewinny i nieodpowiedzialny. Chłopcy w jego wieku nie powinni się oglądać za kobietami. A zwłaszcza spędzać z nimi czasu sam na sam. Wiadomo, co takie mają w głowie? Jacek powinien skupić się na pracy i matce, grać na komputerze, być szczęśliwym, a nie wychodzić wieczorami Bóg wie z kim. (s. 198)

Etyka zawodowa

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Grzech zaniechania

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Seria: Agata Górska i Sławek Tomczyk

Tom: 5

Liczba stron: 344
Oprawa: miękka
Data wydania: 2018

ISBN: 978-83-7976-822-6 

Pracownica ośrodka terapeutycznego znajduje leżące na posadzce, zakrwawione zwłoki swojej szefowej – psychiatry Antoniny Brzozowskiej. Na miejsce zbrodni wezwani zostają starsza aspirant Agata Górska i komisarz Sławek Tomczyk. Sprawa z pozoru prosta komplikuje się wraz z przeglądaniem kolejnych akt pacjentów Brzozowskiej. Rozszerza się krąg podejrzanych i trudno jest policjantom znaleźć punkt zaczepienia. Dochodzenie dodatkowo utrudnia fakt, że Michała Stępnia, byłego partnera Agaty, zamordowano. Policjantka zostaje uwikłana w grę, której reguł nie zna i w której nie obowiązują żadne zasady fair play.

„Jesteś chory na to, w co wierzysz” – taki napis widnieje na okładce piątego już tomu serii Agata Górska i Sławek Tomczyk Małgorzaty Rogali, na okładce powieści Grzech zaniechania. Już tytuł intryguje, a treść… Na szczęście treść nie powoduje w czytelniku chęci zaniechania czytania, wręcz przeciwnie wciąga i irytuje, przynajmniej tak było ze mną.

Każdy z tego ośrodka coś ukrywa. (s. 136)

W ośrodku terapeutycznym A.L.A. recepcjonista znalazła zwłoki swojej szefowej. Psychiatra Antonina Brzozowska nie żyła. Śledztwo prowadzi Agata z Tomkiem. To oni są na miejscu zbrodni i przesłuchują ludzi. Wspólnicy i współpracownicy wiedzą tyle co nic, a przynajmniej taką „wiedzę” przekazują śledczym. Ale Sławek potrafi obserwować podejrzanych, czytać ich mowę ciała i wyciągać wnioski z zeznań przez nich składanych. Komisarz ma nosa, policyjną intuicję i czuję, że prawda jeszcze nie wyszła na jaw, w dodatku ofiara nie była taka dobra i kryształowa, jakby się na pierwszy rzut oka wydawało. Lista potencjalnych sprawców z czasem się wydłuża…

Jednak skoro Rozalia od dawna jest poddawana terapii… (s. 125)

Ośrodek A.L.A. specjalizuje się w diagnozie i terapii dzieci i dorosłych, a jedną z pacjentek jest Rozalia Leśniewska, gimnazjalistka. Odkąd nie żyła Antonina Brzozowska, nastolatka nie miała lekarza i czuła się z tym dobrze, w przeciwieństwie do swej niezrównoważonej matki. Kobieta poświęciła wszystko dla zdrowia swojej córki i teraz była co najmniej roztrzęsiona. Na przykładzie całej rodziny Leśniewskich autorka przedstawia różne problemy psychiczne. Odkrywa też sposób pracy Brzozowskiej, jej kwalifikacje, kompetencje, umiejętności, osiągnięcia czy sukcesy. Wprowadza czytelnika w tajniki psychologii i psychoterapii, zwłaszcza w odzyskiwanie pamięci i wspomnień z dzieciństwa. Poniekąd robi to na zasadzie krótkich wykładów, choć nie brak i emocjonalnych dialogów. Całość zaskakuje i przeraża, szczególnie gdy dotyczy to bezbronnego dziecka.

Górska jest zwichnięta na swój sposób, ale mało znam ludzi tak porządnych jak ona. (s. 159)

Zemsta (nie)doskonała

Autor: Magda Stachula

Tytuł: Idealna

Wydawnictwo: Znak

Liczba stron: 392
Oprawa: miękka
Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-240-3718-6

Postanowiłam, że moja zemsta będzie najdotkliwsza, na jaką mnie stać. (s. 226)

Gdy trzymasz w ręku książkę i czytasz słowa z okładki: „Zawsze jest ktoś, kto cię obserwuje”, zaczynasz się rozglądać i zastanawiać, kto CIEBIE obserwuje, kim jest TWÓJ podglądacz, dla kogo TY jesteś gwiazdą… Ale otwierasz książkę Magdy Stachuli Idealna na pierwszej stronie i zaczynasz czytać, aby w końcu zapomnieć o swoim potencjalnym podglądaczu i skupić się na fabule.

Tu podglądaczem jest młoda kobieta Anita Rozwada, która pracuje w domu ­– pozycjonuje strony www. Lecz nie jest to jej jedyne zajęcie, kobieta jeszcze podgląda ludzie przez internet dzięki kamerom miejskiego monitoringu zainstalowanym w miastach na całym świecie. Anita w ten sposób kontroluje wszystko i wszystkich, a internet to jej okno na świat, zwłaszcza że ona sama rzadko wychodzi z mieszkania. Szczególnie upodobała sobie Pragę i pewną parę. Ją nazwała Rudą, jej partnera Zo. To wszystko dlatego, że kobieta miała problem:

Tylko w tej jednej kwestii jej nie wychodziło, z tym jednym nie umiała sobie poradzić. Nie mogła zajść w ciążę. (s.69)

Problemy z zajściem w ciążę, mechaniczny seks na zawołanie zgodnie z kalendarzykiem małżeńskim, stopniowe oddalanie się od męża Adama spowodowało, że jej małżeństwo się sypie. Adam, choć kiedyś kochał żonę bez pamięci, to teraz ma na nią uczulenie i nic dziwnego, że wkrótce ją zdradza. Sam dochodzi do wniosku:

Moja żona zniszczyła naszą miłość. (s. 53)

Zajście w ciąże staje się obsesją. Wszystko jest temu podporządkowane aż do przesady. Można zwariować… Anita regularnie chodzi do swej ginekolog, którą darzy ogromnym zaufaniem, której powierza swe najskrytsze myśli i problemy. Stara się ze wszystkich sił, by zajść w ciążę. Bardzo dba o siebie. Systematycznie chodzi na badanie USG piersi i cytologię. I tu moja mała refleksja – bardzo dobrze, że autorka czynami i słowami swej głównej bohaterki propaguje regularne badania profilaktyczne dla kobiet. Zwraca się nawet do swych czytelniczek:

Nigdy nie lekceważ profilaktyki, tyle się o niej mówi, nie bez przyczyny. (s. 172)

Diwa operowa

Autor: Stefania Jagielnicka

Tytuł: Amfetamina

Wydawnictwo: Psychoskok

Liczba stron: 358
Typ książki: e-book

Format: pdf

Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-7900-640-3

Ten lęk przed diabłem stał się jej obsesją, prześladującą ją do końca życia. (s. 38)

Stefania Jagielicka to kolejna Polka, która zadebiutowała na rynku wydawniczym powieścią Amfetamina. Hipnotyzująca okładka przykuwa wzrok, blurb zaciekawia, więc nie pozostaje nic innego, jak czytać.

Iza Koterba jest od lat uznaną śpiewaczką operową o wybujałym temperamencie i dużej wrażliwości. Jej głos jest niezwykły i wyjątkowo piękny, lecz nie najmocniejszy. Magnetyzuje swoją publiczność, zwłaszcza męską. Emocje ze sceny operowej przenosi do domu i sobie z nimi nie radzi, stąd stany depresyjne. Sama ma nie najlepsze zdanie o sobie:

Jestem bez serca, zła, egoistyczna, rozwiązła. Liczy się dla mnie tylko kariera. (s. 6)

I opera. Tak twierdzi. Lecz to pozory. Im bohaterka jest starsza, tym bardziej tęskni za miłością i rodziną. Gdy mogła je mieć, to sama świadomie z tego zrezygnowała – poddała się aborcji, a jej narzeczony Michał popełnił samobójstwo. Iza łamała serca uwielbiającym ją mężczyznom, ale nadszedł dzień, kiedy poczuła się samotna, a jej obecny młodszy kochanek Przemek zostawił ją dla młodszej śpiewaczki Leny. To Lena namówiła go do zatrucia rywalki amfetaminą. Była zazdrosna o niego i o sławę, dlatego dążyła do osiągnięcia celu wszelkimi sposobami.  

Amfetamina szybko uzależnia, więc nic dziwnego, że Iza nieświadomie szybko staje się narkomanką. Traci głos, co jest dla niej katastrofą. Ani foniatra, ani psycholog nie są w stanie jej pomóc. Pomoc oferuje… Mefisto – diabeł z opery „Faust”, w której ona gra Małgorzatę. Diabeł pojawia się w jej halucynacjach i oznajmia:

Na tym świecie ja rządzę i tylko ja mogę ci przywrócić głos. (s. 42)

Diabeł ją prześladuje i nie odpuszcza, pojawiając się w różnych postaciach. Nawet znajduje cechy wspólne swe i Izy:

Masz ze mną bardzo wiele wspólnego, bardzo wiele… Od dziecka byłaś ze mną. Zawsze kochałaś tylko siebie i nienawidziłaś wszystkich wokół. Nawet swoich kochanków nie potrafiłaś kochać… (s. 39)

W każdej wizji Iza z nim rozmawia, a ten ją zachęca, i kusi, i mami: Iza odzyska głos w zamian za pozbycie się hamulców moralnych. Głos to nie tylko narzędzie pracy dla Izy, to całe jej życie. I nic dziwnego, że bohaterka ma huśtawkę emocji i wpada w depresję, próbując wybrać najwłaściwszą drogę.  

Żywa lalka

Autor: Katarzyna Puzyńska

Tytuł: Łaskun

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Seria: Lipowo

Tom: 6

Liczba stron: 832
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-8069-357-9

Właściwe pytanie jest najważniejsze. (s. 216)

Tytułowy Łaskun Katarzyny Puzyńskiej chodził za mną w dwojaki sposób. nie mogłam się doczekać, kiedy biblioteka kupi najnowszy tom serii Lipowo, a z drugiej strony nazwa obiła mi się już o uszy. Pani Kasia raczyła mi o tym przypomnieć.

Daniel Podgórski przeszedł na własną prośbę do Wydziału Kryminalnego w Brodnicy, bardzo zmieniły go ostatnie wydarzenia – schudł, upijał się, stał się odludkiem. Kultywowanie rodzinnej, policyjnej tradycji odeszło na boczny tor, bo na głównym królował alkohol, papierosy i prostytutki.

Obcy w Brodnicy, gdzie ciągle traktowano go jak wiejskiego krawężnika. Obcy w Lipowie, gdzie uważano, że zdradził miejscowy komisariat i zasady moralności. Odrzucony zarówno przez Weronikę, którą kochał, jak i przez Emilię, która była matką jego dzieci. Śmiał się z tego dramatu tylko po pijanemu. (s. 17-18)

Wraz z podinspektorem Wiktorem Cybulskim, komisarzem Nikodemem Małeckim, prokuratorem Leonem Gawroskim, patologiem Zbigniewem Koterskim jest w domu sędziego Jaworskiego i rozgląda się na miejscu zbrodni. Widok makabryczny! Nieznany sprawca stworzył… Frankensteina! Rozczłonkował ciało sędziego i nieznanej kobiety, aby stworzyć makabryczną postać, dziwną lalkę… za pomocą zszywacza tapicerskiego. Tego nie mógł zrobić nikt normalny, tylko ktoś chory psychicznie. 

Na miejscu zbrodni technicy znajdują dowód obciążający Daniela. Sytuację pogarsza odkrycie tożsamości kobiety, tancerki erotycznej z klubu Gwiazdozbiór, a którą policjant ostatnio często się spotykał. Podejrzenia padają na aspiranta. Ktoś chce go wrobić w podwójne morderstwo. Ale jest też ktoś w policji, kto w SMS-ie go ostrzega. Niewinny Daniel ucieka…

Mógł oczywiście poczekać i spokojnie spytać, o co chodzi. Był przecież niewinny. Tylko w takich sytuacjach najpierw się łapie. Dopiero potem wysłuchuje. (s. 111)

Śledztwo w sprawie podwójnego morderstwa komplikuje się. Z każdą godziną, z każdym dniem przybywa wątków, lecz wszystkie mają jakiś związek z zabójstwem Lecha Rakowskiego, współwłaściciela klubu ze striptizem Gwiazdozbiór, mimo że mordercy zostali złapani i siedzą w więzieniu.

Podejrzani mnożyli się niemal w nieskończoność i powiązania miedzy nimi i ofiarami również. (s. 438)

Granice blizn... Przekroczyć granice - Book Tour

Autor: Katie McGaryy  

Tytuł: Przeroczyć granice

Tłumaczenie: Monika Wiśniewska

Wydawnictwo: Muza

Liczba stron: 496
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-7554-310-0

Dorastanie oznacza konieczność dokonywania trudnych wyborów, a robienie tego, co należy, nie zawsze oznacza, że jest nam z tym dobrze. (s. 455)

Młodzi ludzie wkraczając w dorosłość nie maja pojęcia, nie zdają sobie sprawy, z jakimi wyzwaniami przyjdzie im się zmierzyć, jak trudne decyzje będą musieli podejmować i jakie konsekwencje ich ponosić. Takimi młodymi ludźmi są bohaterowie powieści Katie McGarry Przekroczyć granice.

I dzień ostatniego semestru w liceum w Eastwick. W gabinecie pani Collins, klinicznego pracownika socjalnego, znajduje się Echo Emerson, jej ojciec i jej macocha w ciąży. Rozpoczyna się rodzinna terapia zalecona przez Służby Ochrony Dziecka po "incydencie" sprzed dwóch lat. Rodzina Emersonów stała się częścią programu pilotażowego. Nastolatka nie pamięta, co się wydarzyło w jej życiu, co to za "incydent" zmienił jej życie w piekło; wiedzą to tylko dorośli. Tęskni za bratem zmarłym w Afganistanie i za matką chorą psychicznie. Kiedyś piękna i popularna w szkole, uzdolniona plastycznie, dziś wycofana, naznaczona bliznami na rękach i obiekt plotek. Emma uważa się za wybrakowaną i żałosną, nazywa siebie potworem z bliznami. Amnezja chroni ją przed okrutną prawdą, a ona chce tylko powrotu do normalności.

W mózgu mam taką wielką, czarną dziurę, która wysysa ze mnie życie. Kryją się tam odpowiedzi, więc siedzę całymi godzinami i się przyglądam. Bez względu na to, jak intensywnie i długo się wpatruję, widzę tylko ciemność. (…) Ta czerń ma nierówne krawędzie i raz na jakiś czas przez szarość przebija się błysk koloru. Ale nie jestem w stanie uchwycić się tych skrawków wspomnień, które się pojawiają. (s. 137)

Innym królikiem doświadczalnym nowego programu pilotażowego został Noah Hutchins – przystojny buntownik samotnik, wykorzystujący dziewczyny, palący trawkę, przyciągający kłopoty. Po tragedii rodzinnej jest przenoszony z jednej rodziny zastępczej do drugiej. Walczy o kontakt z młodszymi braćmi. Ma żal do systemu amerykańskiego, który go wystawił, że zamiast pomagać takim młodym ludziom jak on, system ich niszczy:

Jak przywiążemy się do czegoś lub kogoś, to system nam to odbiera. (…) Nam piekło z życia robią pracownicy opieki społecznej i sędziowie. (s. 217-8)