piątek, 12 maja 2017

Kradzież książek z biblioteki



Autor: Martin Widmark, Helena Willis
Tytuł: Tajemnica biblioteki
Tłumaczenie: Barbara Gawryluk
Ilustracje: Helena Willis
Wydawnictwo: Zakamarki
Seria: Biuro detektywistyczne Lassego i Mai
Tom: 13
Liczba stron: 84
Oprawa: Zakamarki
Data wydania: 2012
ISBN: 978-83-7776-007-9

XIV Ogólnopolski Tydzień Bibliotek trwa. A jak biblioteka, to i tajemnice. O jednej z nich napisali szwedzcy autorzy książek dla dzieci, czyli Martin Widmark i Helena Willis, a swa powieść zatytułowali Tajemnica biblioteki. To 13 tom znanej serii Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai.

Pewnego dnia do biura Lassego i Mai w małym szwedzkim miasteczku Valleby przyszedł komisarz policji z prośbą o pomoc.
Okazało się, że z biblioteki w Valleby zginęła stara i niezwykle wartościowa książka. (s. 12)
Młodzi detektywi zainteresowali się sprawą. Z góry obserwują bibliotekę. Tuż przed 18.00 wychodzi z niej pastor, potem elektryk i pani profesor. Po chwili wybiega z niej bibliotekarka Karin Falk z okrzykiem:
…tunku! Zno… …ęła …czka! (s. 13)
Śledztwo zaczyna się na całego. Maja, Lasse i komisarz policji przesłuchują bibliotekarkę i zastanawiają się, jak to możliwe, że cenna książka została wyniesiona z biblioteki. Jest to niezwykle tajemnicze, gdyż te cenne książki posiadają specjalne zabezpieczenia i niemożliwe jest wyjście z budynku bez włączenia alarmu. Rozpatrują różne opcje przejścia przez bramkę, ale ich starania spełzają na niczym. W pewnej chwili komisarz wpada na pewien pomysł…

Tajemnicę biblioteki czyta się szybko i przyjemnie, gdyż jest napisana prostym i przystępnym językiem dla dzieci w wieku 7-9 lat. Ale i starsze dzieci chętnie sięgają po książki z tej serii. Poza tym wydarzenia rozgrywają się w czasie teraźniejszym, dzięki czemu młody czytelnik odnosi wrażenie, że to czas rzeczywisty, w którym uczestniczy jako jeden z bohaterów – niemy świadek.
Bardzo ważne są czarno-białe ilustracje wkomponowane w tekst, idealnie oddające tematykę powieści. Umiejętność czytania ilustracji i map może pomóc w rozwiązaniu zagadki oprócz uważnego czytania tekstu i wyłapywania informacji. Lasse skrzętnie wszystko notuje…

Ponadto autorzy zwracają uwagę dzieci na funkcjonowanie biblioteki i zasady w niej obowiązujące. Szczególnie dotyczy to czytelni i „trzech tabliczek z przekreślonymi obrazkami”. Dodatkowo ich znaczenie tłumaczy bibliotekarka:
W czytelni w żadnym wypadku nie wolno jeść lodów ani słodyczy – tłumaczy Karin. – Nie wolno też rozmawiać przez telefon komórkowy ani fotografować książek. (s. 42)
Zagadka zostanie rozwiązana. Zakończenie może nieco zaskoczyć, szczególnie powód kradzieży książek.
Tajemnice biblioteki to kolejna książka z serii Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai, która uczy młodsze dzieci czytania ze zrozumieniem, także map i ilustracji, pozwala im przeżyć przygodę i na dłuższą chwilę stać się detektywem. Uczy też zasad zachowania się w bibliotece.
Jedna z tajemnic biblioteki została rozwiązana, ale jest jeszcze wiele ich do odkrycia. Zajrzyjcie do swoich bibliotek i sami się przekonajcie!

Książka przeczytana w ramach wyzwań:

10 komentarzy:

  1. Biblioteki są super. Muszę do jakiejś zajrzeć.

    OdpowiedzUsuń
  2. A już myślałam, że coś zwinęłaś :P
    Ja wychowałam się właściwie w bibliotece, bo kiedy byłam mała to mama pracowała bardziej jako bibliotekarz niż nauczyciel... korzystałam w życiu z całej masy bibliotek a teraz.... nie mam na nie czasu...
    Ale tego klimatu nie da się powtórzyć

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację na temat niepowtarzalnego klimatu. Dziś po 2 tygodniach nieobecności dokuśtykałam z plecakiem książek do biblioteki, bo z urlopu wróciła moja bibliotekarka. Zajęło mi to 1,5 h, bo... ten klimat, ta pani, te książki... PO prostu nie chciało mi się wracać do domu.

      Usuń
    2. No Tak, ciężko wyjść... :)
      A wiesz że ta książka nie może być zaliczona? Nie ma minimum 140 stron...

      Usuń
    3. Ciągle zapominam o tym warunku... Skleroza książkowa :)

      Usuń
  3. Ja myślałam, że to post o osobach, co pożyczają książki z biblioteki na wieczne nieoddanie. :)

    Zastanawiam się, czy mojej córce spodobałaby się ta seria.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widzę po dzieciach, a nawet słyszę od znajomych, ze ta seria dzieciom sie podoba. A że jest wiele tomów, to znajdź taki, który tematycznie zainteresuje Twoją córkę.

      Usuń
  4. Ilustracje super, szkoda tylko, że nie są kolorowe.

    OdpowiedzUsuń

Gościu, atramentowy ślad zostaw po sobie,
A na każdy komentarz odpowiem wnet Tobie.