Tytuł:
Księgarenka przy ulicy Wiśniowej
Cykl: Antologie świąteczne
Wydawnictwo: Filia
Liczba stron: 424
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016
ISBN: 978-83-8075-153-8
Księgarenka przy
ulicy Wiśniowej
to zbiór bożonarodzeniowych opowiadań, które stanowi pewną całość kompozycyjną,
bowiem opowiadania Liliany Fabisińskiej rozpoczynają i kończą zbiór. Zamykają w
swe klamry pozostałe opowiadania innych polskich autorów, które mają wspólne
mianowniki oprócz tytułowej Księgarenki i jej właściciela – pana Alojzego..
Liliana
Fabisińska Ostatnie święta – pan
Alojzy zamyka swoja ukochana Księgarenkę przy ulicy Wiśniowej. Miał to zrobić
już kilka razy wcześniej, lecz zawsze zmieniał zdanie. Tym razem go nie
zmienił. Jest już stary, a poza tym chce odwiedzić swoją córkę w Australii. Ale
przed Bożym Narodzeniem dla każdego swojego stałego klienta przygotował
świąteczny książkowy prezent, bowiem uważał, że książki są przewodnikami duszy.
Dla każdej osoby wybrał egzemplarz, który według niego może stać się
drogowskazem na dalsze życie lub pocieszeniem… Bowiem książka podarowana komuś
w prezencie może odmienić czyjeś życie.
Agnieszka
Krawczyk Malutkie czary – o pracy w
wigilię w przebraniu żółtej, pluszowej myszy, o sile promocji i gadżetów, o
zaopiekowaniu się zaginionym dzieckiem, o zwiedzaniu sklepu z wyposażeniem
wnętrz,
To,
że ktoś jest dobry, nie oznacza od razu, że jest naiwny czy głupi. (s. 45)
Ważne
było, że co się miało odnaleźć, to się odnalazło… (s. 64)
Wśród
tych wszystkich zawirowań losu, burz i niepowodzeń ma się odnaleźć dwoje ludzi,
których coś prowadzi do siebie, ale potrzeba im na końcu jakiegoś malutkiego
czaru, żeby wszystko dobrze się skończyło. (s. 64)
Remigiusz
Mróz Sędzia – o ludzkim obliczu
zapracowanej sędziny sądu rodzinnego, o byciu człowiekiem, a nie tylko
bezduszną literą prawa, o wpływie lektury na życie człowieka, o tym, że
dziennikarze też się do czegoś przydają i o dzieleniu się wrażeniami przez
małżonków wspólnie przeczytaną lekturą…
Czym
jest życie bez czytania? (s. 69)
Żeby
zrozumieć drugiego człowieka, musisz wejść w jego skórę i pochodzić w niej
trochę. (s. 115)
Nieczęsto
zdarza mi się dyskutować o książce z własną żoną. Ciekawe przeżycie. (s. 118)
Gabriela
Gargaś Oswoić szczęście – prababcia
wychowuje 10-letniego Franka, żyją bardzo skromnie. Obok nich mieszka 34-letnia
singielka Aniela. Franek poznaje ją, a ona jego. Początki nie były łatwe. Jedno
dla drugiego było dziwne. On się dziwił, że ona nie czyta książek i nie wierzy
w magię świąt, ją dziwiła jego dorosłość i odmienność od innych chłopców w jego
wieku. O sile rodziny, miłości… Ciepło i wzruszająco, choć i nieco
nostalgicznie i nieprzyjemnie…
Tę
czapkę zrobiła dla mnie babcia. Babcia ma chore stawy, trudno jej robić na
drutach. Jej palce puchną, bolą, czasami są nienaturalnie powykręcane. Mimo
bólu zrobiła dla mnie tę czapkę, bo mnie kocha. Wiesz jak to jest, gdy ktoś cię
kocha? (s. 152)
Alek
Rogoziński Cyganka prawdę ci powie… –
stałe bohaterki w utworach pana Alka to Magda W. i Magda G., o dziecku z
progresywnymi poglądami w kwestiach obyczajowych, wróżbach Cyganki, ratowaniu
życia na wszelkie możliwe sposoby.
Rozmowa
z kilkulatką to jednak nie lada wyzwanie! (s. 219)
Jak
czasem łatwo dzieciaki trafiają w sedno sprawy. (s. 229)
Wie
pan, jak jest z dobrym związkiem. Połowa sukcesu to namiętność i miłość, a
druga to dyplomacja i kompromisy… (s. 236)
Magdalena
Witkiewicz Nikt nie powinien być sam w
taki wieczór – dwa życia Joanny: te wcześniejsze jako księżniczka u boku
bogatego męża z problemami, te późniejsze bardzo samotne i pozbawione marzeń,
nadziei; w tym nowym pojawia się mężczyzna mieszkający w okolicy, ubierający
się w skórę, ma liczne tatuaże i prowadza się z psem zaliczającym się do tych
szczególnie niebezpiecznych.
Dla
siebie wszystko warto. Czy chcesz, czy nie chcesz jesteś skazana na siebie aż
do śmierci. Dbaj o siebie, rób sobie prezenty, bądź dla siebie miła. Będzie ci
się lepiej szło przez to życie, nawet samej ze sobą. (s. 274)
Nie
warto być samemu. Że dobrze jest być za kogoś odpowiedzialnym. A gdy uratujesz
komuś życie, stajesz się za tego kogoś w dużej mierze odpowiedzialnym. (s. 307)
Marta
Obuch Niezła szopka – pojawiają się bohaterowie
z innej książki autorki, z Francuskiego
pieska – Ryszarda, Luk i jego maman,
Zuza, Marchewka. Ryszarda jedzie odwiedzić Hardego w więzieniu tuż przed Bożym
Narodzeniem. W prezencie otrzymuje dziecko ze świeżą traumą i jego
niekonwencjonalnym wysławianiem się. O potrzebie miłości, radości, ciepła i
wspólnym gotowaniu.
Nie
można myśleć minusami. (s. 325)
Ten
bardzo ładny chłopaka… I bystry mocno. Idź, cała Polska czyta dzieciam… (s.
352)
A
ludzie zawsze boją się tego, kto jest inny. Wcale nie chcą go poznać, ale się
boją. (s. 355)
Liliana
Fabisińska Zadanie niemal niewykonalne
– o Księgarence przy ulicy Wiśniowej, jej nietuzinkowym właścicielu, panu
Alojzym, o jego stałych czytelnikach, o skrytych marzeniach, o szczęśliwych
spotkaniach i zwrotach akcji, o zadaniu do wykonania, o dzieciach czytających
książki i na dokładkę piękna bajka…
W
końcu każdy ma prawo do swoich małych sekretów. (s. 413)
Książkowe
prezenty: Alicja w Krainie Czarów,
Opowieści wigilijne, Zabić drozda, Wielka księga Kubusia Puchatka, Błękitny Zamek, Mały Książę, Poezje zebrane Marii
Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.
Książka
przeczytana w ramach wyzwań:
Muszę w końcu przeczytać ten zbiór.
OdpowiedzUsuńWarto! Księgarnia to prawie jak antykwariat, przynajmniej w tej powieści.
UsuńBoże Narodzenie 2015 przeżyłam z 'Zabić Drozda'. Tak mi się skojarzyło.
OdpowiedzUsuńO proszę! :)
Usuń