Tytuł:
Skóra
Tłumaczenie:
Alina
Siewior-Kus
Wydawnictwo: Sonia Draga
Seria: Detektyw Jack Caffery
Tom: 4
Liczba stron: 382
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2011
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2011
ISBN: 978-83-7508-382-8
Zanim wydasz sąd
o innym człowieku, powinieneś się obejrzeć. (s. 377)
Po
przeczytaniu Rytuału Mo Hyder od razu
wzięłam się za kolejny tom serii Detektyw
Jack Caffery i sięgnęłam po tom czwarty pt. Skóra.
Tom
Skóra jest ściśle związany z
poprzednim tomem Rytuał. Pod koniec
trzeciego tomu z ośrodka odwykowego zniknęła celebrytka kategorii B, Mitsy
Kiston i wszczęto śledztwo w tej sprawie, które prowadzi inspektor Jack Caffery.
W Skórze jest ono kontynuowane, tak
samo jak operacja „Norwegia” – tak bowiem nazwano śledztwo w sprawie rytualnych
okaleczeń muti z poprzedniego tomu.
Związane jest to z innym śledztwem – samobójstwa młodego mężczyzny. Zdaniem
inspektora nie jest to samobójstwo, lecz morderstwo, gdyż ciało nosi ślady
okaleczeń podobnych do tych, które mają ofiary afrykańskiej czarnej magii.
Kolejne dwa przypadki rzekomych samobójstw spędzają sen z powiek policjanta.
Jack nie jest już niczego pewien. Prosi swojego zwierzchnika o różne rzeczy, a
ten na nie przystaje.
Pchła,
czyli inspektor Phoebe Marley, znów w akcji pod wodą. Jeden z opisów jej
nurkowania w poszukiwaniu Kitsy jest naprawdę makabryczny. Kobieta ma niełatwą
pracę. Na szczęście w tym tomie z rzadka pojawia się jej mierzenie z
przeszłością i tragedią rodzinną. Nic dziwnego, skoro na karku ma swojego
lękliwego braciszka i jego kolejne nieudane biznesy, wyczyny. Krycie brata
przed jego dziewczyną może się okazać zgubne w skutkach.
Czasami życie
kopie człowieka w twarz z taką siłą, że mu zęby wypadają. (s. 170)
Wykorzystując
swoje doświadczenie policyjne i wiedzę, Phoebe łamie prawo. Pojawia się problem
natury moralnej: lojalność wobec rodziny, miłość do brata czy też lojalność
wobec współpracowników i przełożonych. Wybór nie jest łatwy, a rozwiązanie
problemu okazuje się być trudniejsze niż na początku się to Pchle wydawało. Jej
zmianę zachowania, postępowania zauważają jej koledzy nurkowie i inspektor.
Jack
Caffery z rzadka wspomina swego zaginionego brata i z rzadka spotyka się z
Piechurem. Dzięki niemu powoli odnajduje siebie. Jack nie jest tez typowym
policjantem. Dla dobra sprawy i szybszego rozwiązania dochodzenia potrafi
nagiąć prawo, a nawet je złamać. Czasami przy tym cierpi, ale ryzyko ma wpisane
w zawód. Śledztwa prowadzi wielotorowo. Szuka dziury w całym, zbiera
najdrobniejsze rozbieżności i niejasności, by dopaść sprawcę zbrodni. Opisy
policyjnych procedur są szczegółowe, dzięki czemu i czytelnik może brać w nich
udział, a przy okazji sporo się nauczyć. Inspektorowi dużo pomaga dawna
koleżanka z Londynu, która przeniosła się do Bristolu – patolog Beatrice Foxton.
Rozmowy z nią są ożywcze i przyspieszają dochodzenia. Sam Jack zaskoczył mnie w
scenie finalnej. Cóż… ludzie nie są ideałami.
Ten
tom serii jest o wiele lepszy od poprzedniego. Wprawdzie też mi brakuje
dynamizmu akcji, choć ona rozgrywa się w ciągu zaledwie kilku dni, lecz tym
razem z kolejnymi stronami napięcie jest bardziej namacalne, zwłaszcza ostatnie
100 stron. Elementy łamigłówki wskakują na swoje miejsce, a powstały obrazek…
zaskakuje finałem. Zdrada oraz kłamstwo przewijają się przez cały tom. Makabryczne
opisy wymagają pewnej odporności, inne np. opisujące mieszkanie są typowe i ja
po nich prześlizgiwałam wzrokiem.
Jednakże
czuję niedosyt odnośnie tytułu. Wprawdzie rozdział pierwszy rozpoczyna się od
krótkiej i rzetelnej informacji na temat skóry, ale kończy się sugestią o
upodobaniach pewnego mężczyzny. No i tych upodobań jest mało. Spodziewałam się
innego scenariusza rozwoju wydarzeń. Tytuł nieco rozmija się z treścią – dla
mnie za mało skóry w Skórze.
Skóra to dobry
thriller, który czasem mrozi makabrycznymi opisami i przyprawia o ciarki na
skórze… skórze czytelnika.
Książka
przeczytana w ramach wyzwań:
Wyzwanie biblioteczne,
Motyw
zdrady w literaturze, Wyzwanie
kryminalne, Fantazyjny
alfabet stronicowy, Czytam,
ile chcę
Dobrze, że ten tom jest lepszy. To dobrze rokuje. Fabuła interesująca.
OdpowiedzUsuńCiekawa jestem następnych tomów.
UsuńNie przemawia jakoś do mnie... ;/
OdpowiedzUsuńBywa...
Usuń